Непрыя́цель ’вораг’ (Нас., Гарэц., Мал., Сл. ПЗБ, ТСБМ). Гл. прыя́цель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перавалока ’затрымка, замаруджванне’ (Нас.). Аформленае па-беларуску рус. проволо́чка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перавухры́ць ’перавучыць; перахітрыць’ (Нас.). Да пера- і вухрыць, ву́харэц (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перака́сціць ’папсаваць; перамазаць, перапэцкаць’ (Нас.). Да пера- і касці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́цік ’дзіцячы пеню’ (Нас.). Відаць, памянш. да лятух ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прахваста́цца ’прасвістаць, прамарнаваць’ (Шат.), прахваста́ць ’высцебаць розгамі’ (Нас.). Гл. хвастаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыплута́цца, прыплу́тацца ’прыблукацца; прыплесціся’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. плута́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыхліпа́ць ’прыліпаць’ (Нас.). Няясна. Магчыма, кантамінацыя прыліпаць і хліпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Псуць ’псаваць’ (Нас., ТСБМ), псу́та ’псаванне’ (Шпіл.). Гл. псава́ць, псо́та.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рабо́хом ’несправядлівы хабар, рабаўніцтва’ (Нас.). Запазычанне з ідышу, гл. рэ́бахі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)