сеткрэа́зія
(н.-лац. setcreasia)
травяністая расліна сям. камялінавых з вузкім лісцем і дробнымі светла-пурпуровымі кветкамі, пашыраная ў Мексіцы і ЗША; на Беларусі вырошчваецца ў пакоях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сіе́ла
(н.-лац. siella)
травяністая расліна сям. парасонавых з перыстым лісцем і дробнымі белымі кветкамі ў парасоніках, пашыраная па ўсім зямным шары; на Беларусі трапляецца рэдка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сіцые́з
(н.-лац. sicyos)
травяністая расліна сям. гарбузовых з доўгачаранковым лісцем і буйнымі жаўтавата-белымі кветкамі, пашыраная ў Амерыцы і Аўстраліі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
страфа́нт
(н.-лац. strophanthus, ад гр. strophe = кружэнне + anthos = кветка)
ліяна або кустовая расліна сям. барвінкавых, пашыраная ў вільготных трапічных лясах Афрыкі і Азіі; дае страфанцін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
схе́нус
(н.-лац. schoenus)
травяністая расліна сям. асаковых з тонкімі сцёбламі і каласкамі, пашыраная ва ўмераных і субтрапічных зонах; расце на забалочаных лугах і тарфяных балотах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трыфо́ль
(ад лац. tres = тры + folium = ліст)
водная ці балотная травяністая расліна з паўзучым карэнішчам і трайчастым лісцем, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне як жаўцягонны сродак; бабок.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тыту́нь
(кр.-тат., тур. tütün)
1) травяністая расліна сям. паслёнавых, лісце якой багата нікацінам;
2) высушанае і дробна нарэзанае лісце гэтай расліны, якое ідзе на курэнне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хурма́
(цюрк. hurma, ад перс. hurmā = фінік)
дрэвавая або кустовая расліна сям. эбенавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках, а таксама аранжава-чырвоны салодкі плод гэтай расліны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
се́мя
1. бот. се́мя, -мя и -мені ср.; (семена) насе́нне, -ння ср., мн. нет; (льняное) се́мя, -мя и -мені ср.; (зерно) зе́рне, род. зярня́ці ср.;
се́мя развива́ется из семяпо́чки се́мя развіва́ецца з семяза́вязі;
расте́ние да́ло́ семена́ раслі́на дала́ насе́нне;
2. биол. се́мя, -мя и -мені ср.;
3. перен. зе́рне, род. зярня́ці ср.; насе́нне, -ння ср.;
зарони́ть се́мя (чего) пасе́яць насе́нне (чаго), кі́нуць зе́рне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ачы́так ’расходнік, Sedum’ (мін., Кіс.), очыток (Бесар.), укр. очиток, рус. очиток. Згодна з Мяркулавай, Очерки, 109, укр. і рус. формы з очисток (у сувязі з яго лекавымі, ачышчальнымі якасцямі), аднак пры гэтым цяжка вытлумачыць выпадзенне ‑с‑; параўн. іншыя назвы расліны адцытнік, сытнік (захад Беларусі, гл. Кісялеўскі, Аб нек. асабл., 28), да семантыкі гл. польск. дыял. odczynić ’вылечыць’, odczyna ’нейкая расліна’ (Карловіч); геаграфія слова не дазваляе звязаць яго з чыты ’цвярозы’ (Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)