пусці́цца сов., в разн. знач. пусти́ться; (о быстром беге — ещё) припусти́ться;

п. ў даро́гу — пусти́ться в доро́гу;

п. ў ско́кі — пусти́ться в пляс;

п. разважа́ць — пусти́ться в рассужде́ния;

п. на хі́трыкі (хі́трасць) — пусти́ться на хи́трости;

◊ перахрышчу́ся ды пушчу́ся! — была́ не была́!;

п. з усі́х ног — бро́ситься со всех ног;

п. ў саба́чую шку́ру — потеря́ть со́весть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

bag​1 [bæg] n.

1. су́мка, то́рба; паке́т;

an evening bag тэатра́льная су́мачка;

a garbage/rubbish bag паке́т для сме́цця;

a paper bag папяро́вы паке́т;

a plastic bag поліэтыле́навы паке́т;

a shopping bag су́мка для паку́пак

2. мех, мяшо́к;

a bag of cement мяшо́к цэме́нту

3. infml ба́ба, цётка (пра непрыемную жанчыну)

4. pl. bags (of smth.) BrE, infml про́цьма, бага́та; нава́лам;

bags of time нава́лам ча́су

5. pl. bags мяшкі́ (пад вачыма)

♦

a bag of bones infml рэ́бры ды ску́ра;

bag and baggage ца́лкам, без аста́тку;

be in the bag infml спра́ва зро́блена;

It is in my bag. Гэта ўжо ў мяне ў кішэні;

leave smb. holding the bag узвалі́ць адка́знасць на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

near​3 [nɪə] adv.

1. блі́зка, недалёка, паблі́зу (пра час і адлегласць);

come/draw near прыбліжа́цца, набліжа́цца;

nearer and nearer усё блі́жай і блі́жай;

Don’t come nearer or I’ll shoot. Не набліжайся, бо выстралю.

2. ама́ль;

near a century ago ама́ль стаго́ддзе/сто гадо́ў таму́

♦

so near and yet so far ≅ блі́зка ло́каць, ды не ўку́сіш;

far and near усю́ды, скрозь;

We searched far and near for the missing dog. Мы скрозь і ўсюды шукалі прапаўшага сабаку;

I near died with fright. Я ледзь не памёр са страху;

not anywhere near/nowhere near далёка не, зусі́м не; ні ў я́кім ра́зе;

There wasn’t anywhere near enough food for all of us. Ежы на ўсіх нас зусім не хапала.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́ра ср.

1. го́ре;

2. нужда́ ж.; лише́ние;

3. разг. (в сложных словах) го́ре-...;

г.-паляўні́чы — го́ре-охо́тник;

4. разг., в знач. сказ. го́ре, беда́;

г. з ім — го́ре (беда́) с ним;

◊ і г. ма́ла — и го́ря ма́ло;

глыну́ць (ця́пнуць) г. — хлебну́ть (тя́пнуть) го́ря;

про́ста г. — су́щее (пря́мо, про́сто) наказа́ние;

г. го́ркае — го́ре го́рькое;

г. гарава́ць — го́ре горева́ть (мы́кать);

г. мне! — го́ре мне!;

на маё г. — на мою́ беду́;

(і) смех і г. — (и) смех и го́ре;

з го́рам напала́м — с го́рем попола́м;

памагчы́ го́ру — помо́чь го́рю;

г. мучы́ць ды жыць ву́чыць — посл. го́ре му́чит да жить у́чит;

у го́ры жыць ды з пе́рцам е́сці — погов. ирон. в го́ре жить и с пе́рцем есть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Magna promisisti, exigua video

Шмат ты абяцаў, мала бачу.

Много ты обещал, мало вижу.

бел. Многа чуецца, ды мала верыцца. І шыла, і мыла, і прала, і ткала ‒ і ўсё языком. 3 языком ‒ і сюды і туды, а на спра­ве ‒ нікуды.

рус. Много сулят, мало делают. Дела на полтину, а магарычу на рубль. На словах ‒ как на гуслях, а на деле ‒ как на балалайке. Визгу много, а шерсти нет. Много слов, мало дела. Много говорено, да мало сказано. Кто словом скор, тот в деле редко спор.

фр. Beaucoup de paroles peu d’affaires (Много слов, мало дел).

англ. Great cry and little wool (Много крику, мало шерсти).

нем. Viel Geschrei und wenig Wolle (Много крику и мало шерсти).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Sal patriae pluris faciendus, quam hospitis mensa

Родную соль варта цаніць больш, чым чужы абед.

Родную соль следует ценить больше, чем чужой обед.

бел. Хоць еш крапіву ды салому, але пры дому. Дома і салома ядома, а на чужыне і гарачы тук стыне. Усюды добра, а дома лепей.

рус. В гостях хорошо, а дома лучше. И дым отечества нам сладок и приятен (А. Грибоедов). Хорошо на Лону, а не так как на дому. Своя печаль чужой радости дороже.

фр. On n’est nulle part aussi bien que chez soi (Нигде не бывает так хорошо, как у себя дома).

англ. East, West, home is best (Восток, запад, а дом лучше).

нем. Ost, West, zu Hause best (Восток, запад ‒ лучше всею дома).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

зя́па, ‑ы, ж.

Разм. Рот звера, рыбы; пашча. [Мядзведзь] толькі шчэрыў чорную зяпу ды круціў тоўстым хібам. Даніленка. Аўчарка набліжалася.., ужо стала відаць яе разяўленая зяпа з высунутым языком. Быкаў. // Груб. Рот чалавека. — Мы гарантуем табе жыццё. Звяжам, заткнём зяпу і ціха паедзем да сваіх. Шамякін. // перан.; якая або чаго. Пра шырока адкрытае паглыбленне ў чым‑н. Чыгунка выгіналася дугой і гублялася ў чорнай зяпе тунеля. Ставер. Хлопчык.. туліўся да бацькі, калі яны заходзілі ў качагарку, дзе замурзаныя ў сажу людзі падкідалі дровы ў вогненную зяпу. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбіна́цыя, ‑і, ж.

1. Спалучэнне, злучэнне, узаемна абумоўленае размяшчэнне якіх‑н. прадметаў, з’яў (пераважна аднародных). Камбінацыя лічбаў. Камбінацыя гукаў.

2. перан. Хітрыкі, загадзя абдуманы манеўр для дасягнення карыслівай ці іншай нядобрай мэты. — Трэба было б знайсці чалавека, ды падаслаць да .. [партызан] нібы іх хаўрусніка .. Усім спадабалася такая камбінацыя, і яны сталі падшукваць адпаведнага чалавека. Колас.

3. Рад прыёмаў гульні, аб’яднаных агульнай мэтай — дасягнуць перавагі, перамогі. Шахматная камбінацыя. □ [Валя] лёгка разгадвала Паўлавы камбінацыі і выігрывала адно ачко за другім. Шыцік.

4. Жаночая сарочка, якую надзяваюць непасрэдна пад сукенку і пад.

[Лац. combinatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашэ́ль, ‑шаля, м.

1. Вялікая кашолка, звычайна з лучыны. Накласці сена ў кашэль. □ Данік рыдлёўкай падварочваў корч бульбы на градцы. □ Таня, сагнуўшыся, разграбала зямлю, вытрасала бульбіны і збірала іх у кашэль. Грамовіч. Бацька чапляе на плячо кашэль — вялікі, сплецены з дранак кош. Сачанка.

2. Абл. Тое, што і кашалёк. [Міхал] паскупеў і нават значна. Што ж? лепей з’есці не так смачна, Загнаць запас на хлеб, на сала, Абы капейка перапала, І лішні выгадаць рубель Ды палажыць яго ў кашэль. Колас.

•••

Плесці кашалі з лапцямі гл. плесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лубо́к, ‑бка, м.

1. Тое, што і луб (у 2 знач.). На .. [ўслоне] вядро драўлянае, а каля вядра з лубка каробка. Галавач.

2. Тое, што і лубянка. Дзяўчаты ж запяваюць звонка песню Ды йдуць гурмою з лубкамі ў руках: Суніцы сакавітыя на ўзлессі! Кірэенка.

3. звычайна мн. (лу́бкі, ‑оў). Тонкія дошчачкі, якія накладаюцца на месца касцявога пералому. Рука ў лубках гудзе надаедлівым болем. Брыль.

4. Ліпавая дошка, на якой даўней гравіравалася карціна для друкавання. // Надрукаваная з такой дошкі карціна, якая вызначалася прастатой і даступнасцю вобразаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)