Verbum

грэ́шнік, ‑а, м.

Грэшны чалавек. Праведніку — у рай ляжыць дарога, Грэшніку — у пекла: выбірай. Бялевіч.

дактрынёр, ‑а, м.

Кніжн. Чалавек, які слепа і педантычна прытрымліваецца якой‑н. дактрыны; схаласт, начотчык.

[Фр. doctrinaire.]

дальназо́ркі, ‑ая, ‑ае.

Які дрэнна бачыць на блізкую адлегласць; проціл. блізарукі. Дальназоркі чалавек. Дальназоркія вочы.

добрасардэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Спагадлівы, чулы, з добрым сэрцам. Добрасардэчны чалавек. // Які выражае добрасардэчнасць. Добрасардэчны ўчынак.

алілу́йшчык, ‑а, м.

Іран. Чалавек, які празмерна ўсхваляе каго‑, што‑н., наносячы гэтым шкоду справе.

антрапацэнтры́зм, ‑у, м.

Антынавуковы, рэлігійны погляд, паводле якога чалавек з’яўляецца цэнтрам і канчатковай мэтай сусвету.

бязно́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога няма носа. Бязносы чалавек. Бязносы твар. // Без носіка. Бязносы чайнік.

палітэ́хінк, ‑а, м.

Разм. Студэнт політэхнічнага інстытута, палітэхнікума або чалавек, які скончыў політэхнічны інстытут, палітэхнікум.

сацыя́льна, прысл.

У грамадскіх адносінах; з грамадскага пункту погляду; у інтарэсах грамадства. Сацыяльна небяспечны чалавек.

трыву́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вынослівы, вельмі трывалы. Чалавек вельмі трывушчы, шмат чаго можа перажыць. Місько.