us

[ʌs]

pron.

уско́сны склон ад we

1)

а) нас

He saw us — Ён нас ба́чыў

One of us — адзі́н з нас

б) to us — нам

в) with us — з на́мі, пры нас

Her mother lives with us — Яе́ ма́ці жыве́ з на́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

egg [eg] n. я́йка, яйцо́;

a soft-/hard-boiled egg я́йка ўсмя́тку/ўкруту́ю;

fried eggs яе́чня;

scrambled eggs яе́чня-баўту́шка;

egg yolks/whites яе́чныя жаўткі́/бялкі́

♦

have egg on one’s face infml асканда́ліцца;

put all one’s eggs in one basket кла́сці ўсе я́йкі ў адзі́н ко́шык (перан.)

egg on [ˌegˈɒn] phr. v. падбухто́рваць, падбіва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scoop​1 [sku:p] n.

1. шу́флік, лы́жачка (для цукру, мукі і да т.п.); чарпачо́к (для вадкасці);

med. лы́жачка, ко́ўшык

2. чэ́рпанне, зачэ́рпванне;

in/at one scoop, with a scoop адны́м ма́хам; за адзі́н раз; адны́м захо́дам

3. the scoop AmE, infml сенсацы́йная навіна́ (якая з’явілася ў якой-н. газеце раней, чым у іншых)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Міг ’імгненне, момант’, мігам, мігом ’вельмі хутка, у адзін момант’ (ТСБМ, Бяльк., ТС, Яруш.; докш., Янк. Мат.), мігаць, мыга́ты ’хутка паднімаць і апускаць павекі’, ’мільгаць’, ’бліскаць (пра маланку)’, ’мігцець’, ’хутка праносіцца перад вачыма’ (ТСБМ, Анім., Бяльк., ТС; стол., Нар. лекс.). Укр. миг, ми́га́ти, рус. миг, мигать, ст.-рус. мигати, польск. mig, migać, палаб. mʼėgojĕ să vicaima, н.-луж. mikaś, migaś, в.-луж. mikać, чэш. mih, mihati, славац. mih, mihať, славен. mȋg, migati, серб.-харв. ми̏г, ми̏гати, макед. мига, балг. миг, мигам, ц.-слав. мьгнѧти, ст.-слав. по‑мизати очима. Прасл. migati (sę). Найбліжэйшыя адпаведнікі: літ. mìgti ’засынаць’, miegóti ’спаць’, miẽgas ’сон’, лат. miêgt ’заплюшчваць вочы’, ст.-прус. meicte ’спаць’, maiǫġun ’сон, спячка’, лац. micāre ’блішчэць, міргаюць’, сагдыйск. nimiž ’маргаць’, с.-перс. miž ’павека’, с.-н.-ням. micken ’накіроўваць позірк, назіраць’. І.‑е. аснова *meĭg‑/*meĭkʼ‑ (Бенвеніст, BSL, 38, 280; Ван–Вейк, IF, 28, 124; Бернекер, 2, 57; Фасмер, 2, 618–619; Скок, 2, 419–420; Махэк₂, 362; Бязлай, 2, 183; ЕСУМ, 3, 457; Мяркулава, Этимология–1973, 59). Фасмер і аўтары БЕР (3, 782–783) мяркуюць, што дзеяслоў migati ўтварыўся ад migъ, наадварот Махэк і Бязлай. Сюды ж мігунь! ’раптам, у адзін момант’, ’міг’ (Нас. Доп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

два два, род. двух м., ср.;

◊

ни два ни полтора́ ні два ні паўтара́;

в два счёта прост. як ба́чыш, у адзі́н мо́мант;

чёрта с два! прост. дзе там!;

два сапога́ па́ра ≅ або́е рабо́е;

уби́ть двух за́йцев забі́ць двух за́йцаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моме́нт в разн. знач. мо́мант, -ту м.;

моме́нт си́лы, ине́рции физ. мо́мант сі́лы, іне́рцыі;

теку́щий моме́нт цяпе́рашні (бягу́чы) мо́мант;

◊

в оди́н моме́нт у адзі́н мо́мант;

благоприя́тный, подходя́щий, удо́бный моме́нт зру́чны мо́мант;

моме́нтами калі́-нікалі́, час ад ча́су;

реша́ющий моме́нт раша́ючы мо́мант;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zusámmenhalten

*

1.

vi трыма́цца ра́зам, стая́ць адзі́н за аднаго́

2.

vt трыма́ць, утры́мліваць ра́зам, не дава́ць распада́цца [раздзяля́цца]

er hält Geld sehr zusámmen — ён да́рам гро́шы не патра́ціць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hínfahrt

f -, -en пае́здка (куды-н.), пае́здка ў адзі́н кане́ц

auf der ~ — па даро́зе туды́, у час пае́здкі туды́

Hínund Hérfahrt, Hínund Rückfahrt — прае́зд [пае́здка] туды́ i наза́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Глы́за ’глыба’ (БРС, Байк. і Некр.). Роднаснае слова (як і ў выпадку з глы́бай) знаходзіцца толькі ў рус. мове. Параўн. рус. глы́за ’глыба, ком’, якое засведчана ў многіх дыялектах рус. мовы. Трубачоў (Эт. сл., 6, 161–162) звязвае з *gluza, *gluzъkь (*gluza ’шышка’) і *glyba (гл. глы́ба). Раней Трубачоў (Слав. языкозн., V, 178) меркаваў, што гэта слова, магчыма, праславянскі дыялектызм бел. мовы, адзін са шматлікіх словаўтваральных варыянтаў агульнай зыходнай асновы, параўноўваючы глы́за з прасл. не толькі *glyba, але і *gluda (рус. глу́да), прасл. *gluta (славен. gluta).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жва́ка, жва́чка ’ежа (або нейкі прадмет), што шматразова перажоўваецца’ (ТСБМ). Рус. жвак, жва́ка, жва́чка, укр. жва́ка, жва́чка ’тс’, серб.-луж. žwak, в.-луж. žwačk, н.-луж. žwack ’тс’, балг. дыял. жва́ка, жва́чка ’тс’, серб.-харв. жва́ка ’тс’, жва̑к ’жавок, адзін рух сківіц пры жаванні’. Няма сумнення пра корань *žьv‑a‑ (гл. жава́ць). Далейшае ўтварэнне або ад жвакати бяссуфіксным спосабам (Лідэн у Зб. Міккале, 120, паводле Фасмера, 2, 37) або з суфіксам ‑к‑, як драка (Шанскі, 1, 5, 279), і памяншальным ‑ьк‑а (параўн. драчка), што больш верагодна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)