Verbum

уля́пацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

1. у што і чым. Абляпацца, вымазацца.

У. ў гліну або глінай.

2. у што і без дап. Трапіць у бяду, непрыемную справу.

У. ў гісторыю.

3. у каго (што). Закахацца.

У. ў хлопца.

фрэзерава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што і без дап.

Апрацаваць (апрацоўваць) фрэзай.

|| зак. адфрэзерава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. фрэзерава́нне, -я, н. і фрэзеро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. фрэзерава́льны, -ая, -ае і фрэзеро́вачны, -ая, -ае.

ху́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., на каго-што, у што і без дап.

Выпускаць ротам струмень паветра, каб сагрэць, прыцішыць боль і пад.

Х. на рукі.

|| аднакр. ху́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| зак. паху́каць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ху́канне, -я, н.

чу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Чухаць, скрэбці сваё цела ці якую-н. яго частку.

Сабака чухаецца.

2. перан. Рабіць што-н. марудна, без жадання (разм.).

Хопіць ч., пара справамі займацца.

|| зак. пачу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. чу́ханне, -я, н.

чыно́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Дзяржаўны служачы, які мае чын або займае дзяржаўную пасаду.

2. перан. Той, хто выконвае сваю работу фармальна, без жывога інтарэсу, строга па інструкцыі.

|| прым. чыно́ўніцкі, -ая, -ае і чыно́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.).

шко́да¹, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Пашкоджанне, урон, страта.

Зрабіць шкоду гаспадарцы.

Без шкоды для справы.

Зрабіць на шкоду каму-н.

2. Страта, прычыненая жывёлай, патрава і месца на зямлі, дзе жывёла можа зрабіць патраву.

Цяля нарабіла ў агародзе шкоды.