Verbum

павыстро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выстрачыць што‑н. у многіх месцах, выстрачыць усё, многае. Павыстрочваць узоры. Павыстрочваць усе каўняры.

павыто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вытаптаць усё, многае; вытаптаць што‑н. у многіх месцах. Павытоптваць усю траву. Павытоптваць сцежкі.

павытраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вытрасці ўсё, многае. Павытрасаць дарожкі. □ Бумажнік і кашалёк [наглядчыкі] павытрасалі, грошы палажылі на стол. Колас.

павышу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Вышукаць, адшукаць усіх, многіх або ўсё, многае. Павышукваць падсудных. Павышукваць патрэбныя кнігі.

павэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Завэндзіць усё, многае. Павэндзіць усе шынкі.

2. і без дап. Вэндзіць некаторы час.

павя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Завяліць усё, многае. Павяліць усю рыбу.

2. і без дап. Вяліць некаторы час.

пазамыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Замкнуць, зачыніць на замок, на ключ усё, многае або ўсіх, многіх. Пазамыкаць шуфляды.

пазапуха́ць, ‑ае; зак.

Запухнуць — пра многае. — [Шэршні] пакусалі так, што ў дзеда пазапухалі вочы, і ён ледзьве знайшоў дарогу дадому. Сачанка.

пазасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Адправіць каму‑н. усё, многае.

2. Адаслаць, заслаць куды‑н. усіх, многіх.

пазраза́цца, ‑аецца; зак.

1. Зрэзацца, прытупіцца — пра ўсё, многае. Нажы пазразаліся.

2. перан. Разм. Не вытрымаць экзамена — пра ўсіх, многіх.