◎ На́вадзень (на́ва
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́вадзень (на́ва
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абярну́цца
1. опроки́нуться, повали́ться, переверну́ться;
2. оберну́ться, огляну́ться;
3.
4. (о ходе дела, об обстоятельствах) оберну́ться;
5.
6. (склониться к чему-л.) обрати́ться;
7.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пратрыма́ць
1.
2. продержа́ться, продо́лжиться, продли́ться;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
сплы́сці
1. сплыть;
2.
3. (о жидкостях) стечь;
4. (кровью) исте́чь, изойти́;
◊ с. з вадо́ю — уплы́ть с водо́й;
было́ ды ~ло́ —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
уе́хаць
1. (внутрь чего-л.) въе́хать;
2. (опуститься во что-л. вязкое) погрузи́ться;
3.
4. (осесть) врасти́;
◊ у. па ву́шы — окуну́ться с голово́й;
што ўбіў, то ўе́хаў —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дзве́ры
увахо́дныя дзве́ры Éingangstür
дзве́ры для вы́хаду Áusgangstür
рассо́ўныя дзве́ры Schíebetür
дзве́ры, які́я адчыня́юцца ў або́два бакі́ Péndeltür
зачыня́йце дзве́ры! bítte Tür(en) schlíeßen!;
◊ жыць дзве́ры ў дзве́ры Tür an Tür wóhnen;
пры зачы́неных дзвяра́х hínter verschlóssenen Türen; únter Áusschluss der Öffentlichkeit;
лама́цца ў адчы́неныя дзве́ры óffene Türen éinrennen*;
шыро́ка адчыні́ць дзве́ры Tür und Tor öffnen (чаму
адчыні́ць дзве́ры (навучальных устаноў
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скараці́ць
1. (зрабіць карацейшым) kürzen
скараці́ць тэ́рмін die Frist kürzen [unterbíeten*];
скараці́ць тэкст den Text kürzen;
скараці́ць сло́ва das Wort ábkürzen;
скараці́ць працо́ўны
скараці́ць даро́гу den Weg ábkürzen;
2. (зменшыць) reduzíeren
скараці́ць выда́ткі die Kósten verríngern [herábsetzen];
скараці́ць паста́ўкі die Líeferungen kürzen;
скараці́ць спажыва́нне den Konsúm beschnéiden* [éinschränken];
3.
4.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
noc
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
жыць, жыву́, жыве́ш, жыве́; жывём, жывяце́, жыву́ць; жыў, жыла́, -ло́;
1. Быць жывым, існаваць, знаходзіцца ў працэсе жыцця.
2.
3. Існаваць, мець месца (пра думкі, пачуцці
4. Знаходзіцца, пражываць дзе
5. чым, з чаго і на чым. Падтрымліваць сваё існаванне чым
6.
7. кім і з
8. Быць у якіх
Жыць з мазаля (
Жыць чужым розумам — прытрымлівацца чужой думкі, не маючы сваёй.
Жыць як набяжыць (прымаўка) — жыць так, як дыктуюць абставіны.
Няхай жыве! — пажаданне поспеху, росквіту.
(Сам) Бог жыве — пра добрыя ўмовы жыцця, працы.
У горы жыць ды з перцам есці (прымаўка;
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сядзе́ць, сяджу́, сядзі́ш, сядзі́ць; сядзі́м, сядзіце́, сядзя́ць; сядзі́;
1. Займаць такое становішча, пры якім тулава апіраецца на што
2. Знаходзіцца на якім
3. Знаходзіцца, быць дзе
4. Знаходзіцца ў якім
5. Быць у зняволенні; быць пазбаўленым свабоды.
6. (1 і 2
7. (1 і 2
8. (1 і 2
Вось дзе сядзіць хто-што ў каго (
Сядзець у дзеўках (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)