празры́стасць, ‑і, ж.
Уласцівасць празрыстага. Быў верасень, стаялі цёплыя, ціхія, поўныя празрыстасці і бляску дні. М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыблі́жанасць 1, ‑і, ж.
Стан прыбліжанага 1.
прыблі́жанасць 2, ‑і, ж.
Спец. Уласцівасць прыбліжанага 2. Прыбліжанасць вылічэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыва́блівасць, ‑і, ж.
Уласцівасць прываблівага. Шчокі дзяўчыны паружавелі ад хвалявання, і гэта прыдавала ёй асаблівую прываблівасць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́дзістасць, ‑і, ж.
Уласцівасць спадзістага; паступовае паніжэнне якой‑н. паверхні. Спадзістасць берага. Нізіна мае спадзістасць да Дняпра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спяка́льнасць, ‑і, ж.
Спец. Уласцівасць часцінак цвёрдага рэчыва шчыльна злучацца, спайвацца пры высокай тэмпературы. Спякальнасць каменнага вугалю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суту́лаватасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан сутулаватага. Нават у постаці маладога, рослага Ермалая азначылася заўчасная сутулаватасць. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угне́ванасць, ‑і, ж.
Уласцівасць угневанага. — Дык чаго гэта мне выйсці? — ужо з адценнем угневанасці перапытала Альбіна. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узра́даванасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан узрадаванага. — Кастусь? — Ні ўзрадаванасці, ні здзіўлення не было ў .. голасе [Яніны]. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанабэ́рыстасць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць фанабэрыстага. Сандэрс збянтэжыўся, куды дзелася яго фанабэрыстасць, ён яшчэ больш згорбіўся. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ці́хасць, ‑і, ж.
Уласцівасць ціхага.. У паветры чулася яшчэ начная ціхасць, што прыглушвала галасы і гукі. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)