2. Тое, чым што‑н. апальваецца (дровы, драўнінныя адыходы, торф і пад.); паліва. Але яшчэ пытае люты. Зіму прывёўшы на прычал, Ці добра, людзі, вы абуты? Як вы багаты на апал?Колас.
3. Апрацоўка гліняных вырабаў высокай тэмпературай.
апа́л2, ‑у, м.
Празрысты шклопадобны камень (звычайна малочнага колеру з блакітнаватым ці жаўтаватым адлівам), некаторыя гатункі яго лічацца каштоўнымі. А там Урал Хавае скарбы руд, Тапаз, апал, Цудоўны ізумруд.Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sovereign2[ˈsɒvrɪn]adj.
1. вярхо́ўны, вышэ́йшы;
sovereign power вярхо́ўная ўла́да
2.fml суверэ́нны, незале́жны;
become a sovereign state стаць суверэ́ннай дзяржа́вай
3.fmlцудо́ўны;
a sovereign remedy эфекты́ўны сро́дак;
a sovereign joke бліску́чы жарт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
an exquisite ear for music — даскана́лы музы́чны слых
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
завяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.
1. Замацавацца, сцягнуцца вузлом, бантам і пад. Гальштук добра завязаўся.// Абгарнуцца, накрыцца чым‑н., завязаўшы канцы вузлом. Марыя Кудзіна завязалася хусткай па самыя вочы.Васілевіч.
3.(1і2ас.неўжыв.). Утварыцца, узнікнуць (звычайна пра плод). Пры клопатах такіх расліна забуяла між другіх, На ёй агурок цудоўны завязаўся.Корбан.На яблынях пышных у маі Завязаліся з кветак плады.Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыка́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Раскошны, багаты, пышны. Шыкарнае ўбранне. □ А колькі тых гасцініц на самую розную цану, вельмі вялікіх і шыкарных і самых скромных і даступных!Гарэцкі.— Вуліца міру.. Самая шыкарная вуліца Парыжа...Мележ.Амаль на кожнай старонцы [часопіса] — шыкарныя легкавыя аўтамабілі.Каваленка.// Які мае элегантны, фарсісты выгляд (пра людзей). Адно толькі моладзь — паненкі, панічы і маладое шыкарнае афіцэрства з’яўлялася ў значнай ступені аўтаномнай у гэтым сэнсе.Колас.
2. Надзвычай добры; вельмі прыгожы; цудоўны. Удзень ідзе .. [Алена] ў вёсачку, а адтуль варочаецца пад вечар з шыкарным букетам кветак.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hold
a
1) мі́лы, чаро́ўны, прыва́бны, цудо́ўны
2) (D) прыхі́льны (да каго-н.)
sie ist mir ~ — яна́ ста́віцца прыхі́льна [добразычлі́ва] да мяне́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сулі́ць ’прапаноўваць, даваць, абяцаць’ (Нас., Гарэц., Ласт., Некр. і Байк., Бяльк., Сержп., Тур., ЛА, 3, Сл. ПЗБ, Шатал., ТС; бых., ЖНС; мсцісл., З нар. сл.; чавус., Нар. сл.), ’жадаць’ (Ян.), сюлі́ць ’прапаноўваць, даваць’ (астрав., паст., Сл. ПЗБ). Параўн. укр.сули́ти, рус.сули́тъ, польск.дыял.sulić ’тс’. Відавочна, звязана са стараж.-рус.сулѣи ’лепшы’, ц.-слав.соулии, ст.-слав.соулѣи ’тс’, супастаўляльнымі з літ.šulnas ’выключны, цудоўны’, ст.-інд.śurah ’моцны, смелы’, грэч.χῦρος ’сіла, моц’ (Фасмер, 3, 801; ЕСУМ, 5, 472). Форма з пачатковым сю‑ (śu‑), відаць, пад уплывам літ.siū́liti ’прапаноўваць’, якое, у сваю чаргу, лічыцца запазычаннем з беларускай, гл. Смачынскі, 552. Гл. таксама пасуліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wymarzony
wymarzon|y
1. створаны ў марах;
posada jak ~a — пасада, пра якую можна толькі марыць;
2. ідэальны; цудоўны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pyszny
pyszn|y
1. фанабэрысты, пыхлівы; ганарысты;
2.перан. пышны; вельмі добры, надзвычайны, цудоўны;
~e jedzenie — вельмі смачная ежа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
параўна́нне, ‑я, н.
1. Супастаўленне каго‑, чаго‑н. для выяўлення падабенства ці розніцы або для вызначэння перавагі аднаго над другім. Параўнанне дзвюх велічынь.
2. Мастацкі сродак, які заключаецца ў тым, што параўноўваюцца падобныя ў чым‑н. прадметы, з’явы. Прыказкі, прымаўкі, параўнанні адначасова з іншымі выяўленчымі кампанентамі служаць сродкам характарыстыкі вобразаў.Пшыркоў.Удала карыстаючыся параўнаннямі, Я. Купала намаляваў цудоўны партрэт Бандароўны, прыгожай, смелай, мужнай дзяўчыны.А. Макарэвіч.
3. Выяўленне колькасных ці якасных адносін паміж асобнымі прадметамі і з’явамі. Бой з дэсантам быў у параўнанні з гэтым боем дробяззю.Мележ.
•••
Вышэйшая (найвышэйшая, звычайная) ступень параўнаннягл. ступень.
(Ні) ў (якое) параўнанне не ідзегл. ісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)