пераштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Штуршком перамясціць цераз што‑н. або куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капата́ж, ‑у, м.

Спец. Від аварыі: перакульванне самалёта цераз насавую частку пры пасадцы або ўзлёце.

[Фр. capotage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клюз, ‑а, м.

Адтуліна ў корпусе карабля, цераз якую праходзяць якарныя ланцугі, тросы і пад.

[Гал. kluis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння колькасці і расходу газу, які праходзіць цераз газаправодную трубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скапатава́ць, ‑туе; зак.

Спец. Перакуліцца цераз насавую (маторную) частку пры пасадцы або ўзлёце (пра самалёт).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́за, -ы, мн. -ы, віз, ж.

1. Паметка службовай асобы на дакуменце.

Паставіць сваю візу.

2. Дазвол на ўезд у краіну, выезд ці праезд цераз яе, а таксама паметка ў пашпарце ў знак такога дазволу.

|| прым. ві́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ракіро́ўка

(ад ракіраваць)

1) адначасовы ход каралём і ладдзёй, калі караля пераносяць цераз адно поле ў бок ладдзі, а ладдзю пераносяць цераз караля і ставяць побач з ім;

2) перагрупіроўка войск першага эшалона па лініі фронту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

віяду́к

(фр. viaduc, ад лац. via = дарога + duco = вяду)

мост цераз цясніну, глыбокі яр, дарогу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сі́напсы

(гр. synapsis = з’яднанне)

месцы судакранання нервовых клетак паміж сабой, цераз якія перадаюцца нервовыя імпульсы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перакі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. Штуршком, махам перамясціцца цераз каго-, што-н.

П. цераз плот.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Распаўсюдзіцца з аднаго месца на другое.

Агонь перакінуўся з хаты на гумно.

3. перан. Перайсці на чый-н. бок, стаць прыхільнікам каго-, чаго-н. (разм.).

П. ў лагер паўстанцаў.

4. чым. Кінуць што-н. адзін аднаму.

П. мячыкам. П. словам (перан., разм.). П. жартамі (перан., разм.).

5. Перакуліцца, перавярнуцца на бок (разм.).

Воз перакінуўся ў канаву.

|| незак. перакіда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і перакі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)