акварэ́ль м

1. (фарба) Aquaréllfarbe f -, -n, Wásserfarbe f;

2. (карціна, малюнак) Aquaréll n -s, -e, Aquaréllbild n -(e) s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

blush​1 [blʌʃ] n.

1. пачырване́нне (ад сораму, збянтэжанасці і да т.п.);

put smb. to the blush зму́сіць каго́-н. пачырване́ць

2. AmE румя́ны (касметычная фарба для твару)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе. Шахавец. Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся. Васілёнак. // Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялі́лы мн

1. (белая фарба) wéiße Fárbe;

свінцо́выя бялі́лы Bléiweiß n;

цы́нкавыя бялі́лы Zínkweiß n - і -es;

2. (для твару) wéiße Schmínke

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ink

[ɪŋk]

1.

n.

чарні́ла n., чэ́рня f.; друка́рская фа́рба

2.

v.t.

1) пазнача́ць чарні́лам

2) пакрыва́ць лі́тары друка́рскай фа́рбай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stain​1 [steɪn] n.

1. пля́ма;

a stain remover сро́дак для вывядзе́ння пля́маў

2. цень, га́ньба;

the stain upon his honour цень на яго́ рэпута́цыі

3. фа́рба; пратра́ва; фарбава́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акварэ́ль

(іт. acquarella, ад лац. aqua = вада)

1) фарба, якая разбаўляецца вадой;

2) карціна, Малюнак, напісаныя такімі фарбамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

афсе́т

(англ. offset)

спосаб друку, пры якім фарба перадаецца з друкарскай формы на гумавую паверхню, азяе на паперу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кармі́н

(фр. carmin, ад ар. kirmiz = барвовы + лац. minium = кінавар)

ярка-чырвоная фарба, якая здабываецца з насякомага кашанілі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

парцяны́, ‑ая, ‑ое.

Баваўняны, ільняны, не шарсцяны. Сева, наадварот, і ў салдацкай гімнасцёрцы, у парцяных галіфэ.. выглядаў цудоўна. Карпаў. [Жанчына:] — А я корціку аснавала шэсць губак... аснова парцяная, а ўток суконны будзе... Нікановіч. // Прызначаны для фарбавання льняной або баваўнянай пражы ці вырабаў з такой пражы. Парцяная фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)