1. Атрымаць права на што-н., заплаціўшы грошы; узяць на водкуп; купіць (уст.).
А. увесь ураджай.
2. Купіўшы што-н., аддаць замест сапсаванага, згубленага (разм.).
А. кнігу.
|| незак.адкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазы́каж.
1. заём м.;
абліга́цыі ~кі — облига́ции за́йма;
2. ссу́да;
узя́ць ~ку — взять ссу́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
veréhelichen
(sich)узя́ць шлюб, ажані́цца, вы́йсці за́муж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
крэдытава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак. і незак.
1.Узяць (браць) у каго‑н. у доўг, у крэдыт.
2.толькінезак.Зал.да крэдытаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэкрутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.
1.Кніжн.уст.Узяць (браць) у рэкруты.
2.Кніжн. Набраць (набіраць) людзей для чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Падня́ць ’узяць, падабраць што-н. з зямлі, падлогі і пад.; перавесці ў вертыкальнае становішча і г. д.’ Рус.подня́ть, укр.підня́ти, польск.podjąć і г. д. Да праслав.j‑ьmǫ, ęti. Параўн. абняць, мець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
scruff
[skrʌf]
n.
загры́вак -ўку, ка́рак -ку m.
to take somebody by the scruff — узя́ць не́кага за ка́рак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
па́ха, -і, ДМ па́се, мн. -і, пах, ж.
Унутраная частка плечавога выгібу.
Несці скрутак пад пахай.
Узяць што-н. пад паху або пад пахі.
◊
Лахі пад пахі (разм.) — узяўшы самае неабходнае, хутчэй выбірацца адкуль-н.
|| прым.па́хавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прывы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1. Засвоеная на працягу часу схільнасць, манера паводзін, дзеянняў, якая стала звычайнай, пастаяннай.
Дрэнная п.
Увайшло ў прывычку займацца гімнастыкай.
Узяць у прывычку.
2. Навык, уменне, набытае вопытам.
Без прывычкі касіць цяжка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Заўзяты ’ўпарты, напорысты, напружаны’. Рус.завзя́тый, укр.завзя́тий, польск.zawzięty ’тс’, славац.zavzalý ’тс’; параўн. славен.zavzę́ten ’дзіўны, цудоўны; цяжкі на пад’ём’. Паводле формы, дзеепрыметнік на ад *za + vъz‑ę‑ti (гл. узяць), утвораны хутчэй за ўсё па польск. глебе, дзе вядомае і цяпер zawziąć ’узяць’ у ст.-польск. мела шырокае ўжыванне з далейшым развіццём значэння ’узяты’ > ’захоплены’ (у прамым і пераносным сэнсе) > ’упарты’. З польск. у бел.укр. > рус., а таксама славац.Фасмер, 2, 72; Брукнер, 640. Славен. мае іншае значэнне і ўтварэнне і можа лічыцца асобным словам.