create

[kriˈeɪt]

v.t.

1) ствара́ць, твары́ць

2) рабі́ць; выкліка́ць, спрычыня́ць

Do not create a disturbance — Не рабе́це замяша́ньня

3) надава́ць зва́ньне, ты́тул

to create someone an earl — нада́ць не́каму ты́тул гра́фа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хаджы́

(ар. chadji)

ганаровы тытул мусульманіна, які выканаў хадж (звычайна ставіцца перад імем).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Прынцэ́са ’сукенка з шырокімі фальбонамі’ (віл., Жд. 3). Пераноснае з прынцэ́сатытул жонкі або дачкі прынца’, якое праз ням. Prinzessin з франц. princesse (Фасмер, 3, 365). Параўн. аналагічныя рус. дыял. принце́сса ’жаночая прыгожая доўгая сукенка (звычайна адразная, з расклёшанай ці складкаватай спадніцай, фальбонамі)’, принце́сс ’тс’, ’сукенкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ЛА́МА

(тыбецкае, літар. вышэйшы),

будыйскі манах у краінах, дзе пашыраны ламаізм. Тэрмін з’явіўся ў 8 ст. ў Тыбеце, напачатку толькі як тытул манахаў, што мелі вышэйшую вучоную ступень.

т. 9, с. 111

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

sir [sɜ:] n.

1. сэр;

Dear Sir шано́ўны сэр, шано́ўны спада́р (зварот у пачатку афіцыйнага пісьма)

2. сэр (тытул);

Sir John cэр Джон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эміне́нцыя

(лац. eminentia = перавага, дасканаласць)

1) тытул духоўных курфюрстаў і гросмайстра ордэна госпітальераў, які існаваў да 17 ст.;

2) тытул каталіцкіх епіскапаў і кардыналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

багдыха́н

(манг. bogdochan = святы хан)

гіст. тытул кітайскага імператара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імпера́тар

(лац. imperator = уладар, палкаводзец)

самы высокі тытул манарха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ландгра́ф

(ням. Landgraf)

тытул вяльможных князёў у сярэдневяковай Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паша́

(тур. paša)

тытул вышэйшых ураднікаў у султанскай Турцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)