патэ́тыка

(гр. pathetikos = хвалюючы)

усхваляваны тон размовы, літаратурнага твора, музыкі, кіно, тэатральнай пастаноўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

недружалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які непрыязна, непрыхільна ставіцца да каго‑н. Хацелася крыкнуць! «Ноч — мачыха недружалюбная!» Пестрак. // Які выяўляе недружалюбнасць, непрыязнасць. Недружалюбны тон голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракато́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Аўтамабіль грузападымальнасцю ў сорак тон. І мінскія саракатонкі Сваім рыканнем глушаць позні гром. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Färbung

f -, -en

1) афарбо́ўка, фарбава́нне

2) адце́нне, тон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánstimmen

vt заця́гваць, заво́дзіць (песню)

den Ton ~ — задава́ць тон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

authoritative [ɔ:ˈθɒrətətɪv] adj.

1. ула́дны;

an authoritative tone (of voice) ула́дны тон

2. аўтарытэ́тны, ва́рты даве́ру (пра крыніцы)

3. уплыво́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

static​2 [ˈstætɪk] adj. нерухо́мы, нязме́нны; стацыяна́рны, статы́чны;

a static tone ling. ро́ўны тон;

a static stress ling. статы́чны на́ціск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deepen

[ˈdi:pən]

v.

1) паглыбля́ць

2) паглыбля́цца, заглыбля́цца

3) паніжа́ць (пра тон)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overbearing

[,oʊvərˈberɪŋ]

adj.

ула́дны (го́лас); улада́рны, катэгары́чны (тон); дэспаты́чны, з дыкта́тарскімі зама́шкамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

банто́н

(фр. bon ton = добры тон, добрыя манеры)

свецкая пачцівасць, далікатнасць у абыходжанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)