фарбавальнік расліннага паходжання. Атрымліваюць экстракцыяй эфірам з драўніны кампешавага дрэва. Выкарыстоўваюць у мікраскапічнай тэхніцы для афарбоўкі раслінных і жывёльных тканак у сіні і сіня-чорны колер.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вяршэ́нства, ‑а, н.
Уст. Пануючае, кіруючае становішча. /упаэт.ужыв.Прымі ж удзячнасці вяршэнства, Бярозавы мой сіні кут, Што ты ўбярог маё маленства Ад слёз дарослых і пакут.Вярба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засіні́ць, ‑сіню, ‑сініш, ‑сініць; зак., што.
Пафарбаваць у сіні колер, зрабіць сінім. Засініць азёры на контурнай карце.// Залішне падсініць. Засініць бялізну.//Разм. Запэцкаць чым‑н. сінім. Засініць пальцы чарнілам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шавіётавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шавіёту. Шавіётавая вытворчасць.// Пашыты з шавіёту. Убраны ў сіні шавіётавы касцюм і ў сіняй кепцы на галаве, на двор выйшаў Генька.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
azure
[ˈæʒər]1.
n.
блакі́т -у m., сьве́тла-сі́ні ко́лер
2.
adj.
блакі́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сі́ньцеж ‘сена, якое скошана па лёдзе, дрэннай якасці’ (Шат.). Відавочна, ад сіні ‘тс’, паводле цёмна-шэрага колеру, з суф. ‑еж; да суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 36. Няяснае ‑ц‑; параўн. сіньцюга́ ‘верхняя вопратка з фарбаванага сукна’ (Нас.) < сіні з суф. ‑юг(а); дзе ‑ц‑, магчыма, пад уплывам іншых слоў, параўн. сіня́ціна ‘палатно сіняга колеру’ (Мат. Гом.), ‘тс’ і ‘верхняя вопратка з такога сукна’ (Нас., Касп.).
1.нескл., н. Цёмна-сіняе фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з соку некаторых трапічных (індыганосных) раслін або атрымліваецца сінтэтычна.
2.нязм. Цёмна-сіні.
Колер і.
3. Людзі, якія, паводле сцвярджэння экстрасэнсаў, маюць аўру колеру індыга і характарызуюцца наяўнасцю звышздольнасцей, высокім інтэлектам і неўспрыімлівасцю да традыцыйных прыёмаў выхавання.
Дзеці і.
|| прым.інды́гавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
І. колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наддо́льны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца над долам (у 1, 2 знач.), над зямлёю. Лясны жаваранак вольны, Снуючыся ў яснай сіні, Песню пеў у жытнім кліне І будзіў прастор наддольны.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сі́нены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад сініць.
2.узнач.прым. Які стаў сінім, афарбаваўся ў сіні колер. Сіненае палатно.
3.узнач.прым. Які падсініўся; падсінены. Сіненая бялізна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)