падо́нне, ‑я,
Тое, што і падонкі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падо́нне, ‑я,
Тое, што і падонкі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліа́ндрыя, ‑і,
[Ад грэч. polý — многа і anēr (andros) — муж.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плашчані́ца, ‑ы,
Прадмет культу ў праваслаўнай царкве ў выглядзе кавалка тканіны, з намаляваным Хрыстом у труне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабе́глы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
празя́блы, ‑ая, ‑ае.
Які моцна празяб, змёрз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прынцыпа́т, ‑у,
У Старажытным Рыме — дзяржаўны лад, пры якім захоўваліся рэспубліканскія ўстановы, але фактычна ўлада належала імператару, які лічыўся першым
[Лац. principatus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
русіфіка́цыя, ‑і,
У царскай Расіі — насільнае распаўсюджанне рускай мовы і культуры
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаўзнаўля́цца, ‑яецца;
Мець уласцівасць узнаўляцца, стварацца нанава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трышчаці́ннік, ‑у,
Травяністая расліна сямейства злакаў з голым сцяблом і раскідзістай мяцёлкай, расце на лугах, у лясах і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыклапі́чны, ‑ая, ‑ае.
Масіўны, вельмі вялікі (звычайна пра збудаванні).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)