які мае адносіны да раёнаў зямнога шара, што характарызуюцца арыднасцю (звычайна пустыні і паўпустыні, а таксама некаторыя стэпы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Сухабздзей ’хударлявы чалавек’ (віц., Мат.). Складанае слова, дзе суха (гл. сухі) з’яўляецца азначэннем да незафіксаванага *бздзей (ад бздзець ’псаваць паветра’), гл. Карскі 2-3, 100.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
prohibition
[,proʊəˈbɪʃən]
n.
1) забаро́на f.
2) зако́н або́ зага́д аб забаро́не
3) забаро́на алькаго́льных напо́яў (у ЗША), прагібі́цыя f., сухі́ зако́н
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
паёк, пайка, м.
Ежа або прадукты, якія выдаюцца ў пэўнай колькасці і на пэўны час. Сухі паёк. □ Хлопцы аддалі.. [аленю] рэшту свайго хлебнага пайка, а самі вячэралі без хлеба.Шамякін.Салдаты частавалі адзін аднаго небагатым сваім пайком.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
busz, ~u
м.сухі калючы куст; кустоўе; зараснікі;
przedzierać się przez busz — прадзірацца праз зараснікі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
тэрафі́ты
(ад гр. theros = лета + -фіты)
расліны, якія неспрыяльны перыяд года (халодны ці сухі) перажываюць у выглядзе насення (напр. бусельнік цыкутавы, васілёк сіні).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Суха́рык ’малы дзяцел’ (ПСл), сюды ж сухо́вік ’тс’ (там жа). Параўн. укр.сухлячо́к ’тс’. Вытворныя ад сухі (гл.), што звязана з малымі памерамі, гл. ЕСУМ, 5, 488.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыпадня́цца, ‑паднімуся, ‑паднімешся, ‑паднімецца і ‑падымуся, ‑падымешся, ‑паднімецца; зак.
Трохі, злёгку падняцца. [Тэлефаніст] зачапіўся палою за сухі корань быльніку і, каб адчапіцца, чуць-чуць прыпадняўся.Чорны.Інстынктыўна засланіў кулакамі пабітае месца на твары, і локці мае механічна прыпадняліся.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ДЖЭРЫ́Д, Шот-эль-Джэрыд,
бяссцёкавая ўпадзіна ў цэнтр. частцы Туніса, на выш. 16 м. Даўж. 120 км. Шыр. 60 км. У час зімовых дажджоў ператвараецца ў мелкае салёнае возера, у сухі час года перасыхае. Вакол Дж. крыніцы прэсных грунтавых вод і артэзіянскія калодзежы з аазісамі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
канцыля́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канцылярыі, належыць ёй. Канцылярскія справы. Канцылярскі работнік. Канцылярскія тавары.// Характэрны, уласцівы канцылярыі. Канцылярская валакіта.//Сухі, невыразны, насычаны словамі, характэрнымі для мовы дзедавых папер (пра стыль, мову). Канцылярскі стыль.
•••
Канцылярскі почыркгл. почырк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)