death [deθ] n. смерць, скон;

a sudden death рапто́ўная смерць;

a violent death гвалто́ўная смерць;

bleed to death сысці́ крывёй;

catch one’s death of cold infml страшэ́нна прастудзі́цца, прастудзі́цца насме́рць;

drink oneself to death паме́рці ад п’я́нства;

sentence smb. to death прыгавары́ць каго́-н. да сме́рці;

bo red to death да сме́рці ну́дна;

sick to death of smth. да сме́рці абры́дла;

tired to death страшэ́нна сто́млены

♦

be at death’s door ≅ адно́й наго́й стая́ць у магі́ле;

be burnt to death згарэ́ць за́жыва, жывы́м згарэ́ць;

put smb. to death пакара́ць каго́-н. сме́рцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замардава́ць

1. (знясіліць) erschöpfen vt, entkräften vt; zermürben vt;

замардава́ць сябе́ (працай) sich ábarbeiten;

2. (замучыць да смерці) zu Tóde quälen [fóltern]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

элі́зіум

[лац. elysium, ад гр. Elysion (pedion) = Елісейскія палі]

1) у антычнай міфалогіі месца, дзе знаходзяцца душы «праведнікаў» пасля смерці;

2) перан. рай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падпа́льшчык, ‑а, м.

Той, хто наўмысна ўчыніў пажар. Пачалося расследаванне справы аб пажары. Але падпальшчыкаў знайсці не ўдалося. Матрунёнак. // перан. Той, хто падбухторвае да чаго‑н. Дарма падпальшчыкі вайны На службу смерці ставяць атам. Тарас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўжывы́, ‑ая, ‑ое.

Чуць жывы, блізкі да смерці. [Заложнікаў] выводзілі па тры, па чатыры чалавекі, знясіленых, паўжывых, некаторых зусім непрытомных ад голаду, ад катаванняў. Лынькоў. // Які страціў сілы, аслабеў ад якіх‑н. перажыванняў. Паўжывы ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

велікаду́шнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць высокіх душэўных якасцей. На мяне нечакана нахлынула цёплае, да болю шчырае пачуццё да.. чалавека, які па дарозе сюды, магчыма, насустрач смерці, моўчкі цярпеў і наш недавер да сябе, і абразлівую велікадушнасць. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмалі́цца, ‑малюся, ‑молішся, ‑моліцца; зак.

1. Маленнем, просьбай спрабаваць выпрасіць у бога сабе дараванне, адагнаць ад сябе зло. Ад смерці не адмолішся. Прыказка.

2. Разм. Скончыць маліцца. Адстагнаў, адмовіўся, адплакаў даўно ўжо наш працоўны народ. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўмёртвы, ‑ая, ‑ае.

1. Блізкі да смерці; напаўжывы. Напаўмёртвы чалавек. // перан. Амаль бязлюдны, пусты. Напаўмёртвая вуліца. // Часткова засохлы, завялы (пра расліны). Напаўмёртвае дрэва.

2. перан. Які страціў сілы ад якіх‑н. перажыванняў. Напаўмёртвая ад страху жанчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юдо́ль, ‑і, ж.

Кніжн. уст. Пра месца, дзе пакутуюць, церпяць мукі. О зямля, святая калодніца, Гора, мужнасці, смерці юдоль! Караткевіч. // Жыццё з яго нягодамі і смуткам. [Сімеон-столпнік] забіраўся на слуп, каб быць падалей ад зямной юдолі. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зале́чваць héilen vt;

зале́чваць ра́ны die Wúnden héilen;

зале́чваць каго-н да сме́рці разм j-n durch fálsche Behándlung ins Jénseits befördern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)