Verbum

мінера́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Прыроднае неарганічнае крышталічнае рэчыва, якое з’яўляецца састаўной часткай зямной кары.

|| прым. мінера́льны, -ая, -ае.

Мінеральныя воды.

какаі́н, -у, м.

Атрутнае рэчыва, якое здабываецца з лісця трапічнай расліны і выкарыстоўваецца як абязбольваючы або наркатычны сродак.

|| прым. какаі́навы, -ая, -ае.

клей, -ю, мн. кляі́, кляёў, м.

Ліпкае рэчыва для трывалага змацавання (склейвання) чаго-н.

Сталярны к.

|| прым. клеявы́, -а́я, -о́е.

Клеявая фарба.

антыста́тык, -у, мн. -і, -аў, м.

Рэчыва, якое паніжае статычную электрызацыю хімічных валокнаў, пластмасы і інш.

|| прым. антыстаты́чны, -ая, -ае.

Антыстатычная эмульсія.

зама́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. замазаць.

2. Вязкае рэчыва для замазвання шчылін, трэшчын.

Аконная з.

|| прым. зама́зачны, -ая, -ае.

разрыхля́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Машына, апарат для рыхлення, разрыхлення чаго-н.

2. Рэчыва, якое надае чаму-н. рыхласць, порыстасць.

тлушч, -у, мн. -ы, -аў, м.

Нерастваральнае ў вадзе масляністае рэчыва, якое ўтрымліваецца ў жывёльных і раслінных тканках.

Растапіць т.

Рыбін т.

тэксту́ра, -ы, ж. (спец.).

Асаблівасці будовы цвёрдага рэчыва, абумоўленыя характарам размяшчэння яго састаўных частак (крышталёў, зерняў, слаёў і пад.).

Т. горных парод.

цеплатво́рнасць, -і, ж.

1. гл. цеплатворны.

2. Колькасць цяпла ў калорыях, якую выдзяляе 1 кг якога-н. рэчыва пры поўным згаранні (спец.).

эсе́нцыя, -і, ж.

Канцэнтраваны раствор або моцны настой якога-н. лятучага рэчыва, які ўжыв. ў харчовай, фармацэўтычнай і парфумернай прамысловасці.

Воцатная э.