клеепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на клей. Клеепадобнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць рэчыва растварацца. Растваральнасць солей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храсткаві́на, ‑ы, ж.

Рэчыва, з якога складаецца храсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

organic [ɔ:ˈgænɪk] adj. аргані́чны (у розных знач.);

organic vegetables натура́льная гаро́дніна (якую вырошчвалі без хімікатаў);

or ganic farming аргані́чнае земляро́бства (з прымяненнем арганічных угнаенняў);

organic matter аргані́чнае рэ́чыва, рэ́чыва аргані́чнага пахо́джання;

organic diseases аргані́чныя захво́рванні;

an organic whole адзі́нае цэ́лае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адсо́рбцыя, ‑і, ж.

Спец. Паглынанне часцінак газу, пары або асобных састаўных часцінак раствору паверхневым слоем другога рэчыва; паверхневае паглынанне, у адрозненне ад абсорбцыі — паглынання ўсім аб’ёмам рэчыва.

[Ад лац. ad — да і sorbere — паглынаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацёк, -у, мн. -і, -аў, м.

Слой рэчыва, якое нацякло на паверхню чаго-н., расцяклося па чым-н.

Нацёкі на сцяне.

|| прым. нацёчны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кафеі́н, -у, м.

Рэчыва, якое здабываецца з кававых зярнят, чайнага лісця і скарыстоўваецца ў медыцыне як стымулятар дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы.

|| прым. кафеі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

структу́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Узаемаразмяшчэнне і сувязь састаўных частак аб’екта, якія забяспечваюць яго цэласнасць; будова.

С. рэчыва.

С. арганізма.

|| прым. структу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стымуля́тар, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыроднае або сінтэтычнае рэчыва, якое стымулюе развіццё чаго-н., павышае працаздольнасць, паляпшае самаадчуванне і інш.

С. росту раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

угнае́нне, -я, н.

1. гл. угнаіць.

2. мн. -і, -яў. Рэчыва, якое ўносіцца ў глебу для павелічэння ўраджаю.

Мінеральныя, арганічныя ўгнаенні.

Вывозіць у. на палі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)