зашчо́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Замкнуць, зачыніць, утварыўшы пры гэтым рэзкі, кароткі гук. Зашчоўкнуць замок. □ Нахіліўшыся над .. [Джыавані] і хаваючы ў кабуру пісталет, які яшчэ дыміўся, паліцэйскі зашчоўкнуў на яго руках наручнікі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. Моцна, голасна, рэзка крыкнуць. — На печ! — зыкнуў на .. [дзяцей] бацька, падышоўшы дастала. Кулакоўскі.

2. Утварыць рэзкі, свісцячы гук. Зыкнуў, бразнуў сталлю-чыгуном цягнік, уздрыгануў ад натугі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schnéidend

a

1) во́стры (пра боль, насмешку)

2) рэ́зкі, прані́злівы (вецер, свіст)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

знішча́льны, -ая, -ае.

1. Вялікай разбуральнай сілы; які вядзецца з мэтай разбурэння, знішчэння.

Адкрыць з. агонь па ворагу.

Знішчальная вайна.

2. Прызначаны для знішчэння караблёў і авіяцыі праціўніка, для барацьбы з дыверсантамі і пад.

Знішчальная авіяцыя.

З. батальён.

3. перан. Рэзкі, бязлітасны, які выяўляе пагарду, нянавісць.

Знішчальная крытыка.

З. позірк.

|| наз. знішча́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

acrid [ˈækrɪd] adj.

1. е́дкі, во́стры (пра пах, дым і да т.п.)

2. рэ́зкі, з’е́длівы;

an acrid remark рэ́зкая заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

biting [ˈbaɪtɪŋ] adj.

1. во́стры; прані́злівы; прані́клівы;

a biting wind рэ́зкі ве́цер

2. з’е́длівы, саркасты́чны;

biting words з’е́длівыя сло́вы; шпі́лькі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strident [ˈstraɪdənt] adj. рэ́зкі, скрыпу́чы, прані́злівы (голас, гук і да т.п.);

strident colours крыклі́выя ко́леры;

a strident protest гу́чны пратэ́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Са́дкі ’рэзкі на смак, даўкі’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр.), ’тая, якая збягаецца (аб тканіне)’ (Нас.), са́дкасць ’рэзкасць, даўкасць’ (Нас., Байк. і Некр.). Рус. са́дкий ’аб тканіне — якая збягаецца’. Да садзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АБРАЗІ́ЎНАЯ АПРАЦО́ЎКА,

апрацоўка металаў, каштоўных камянёў, горных парод, шкла, дрэва, пластмас і інш. матэрыялаў зразаннем тонкага слоя абразіўным інструментам. Асн. прызначэнне — забеспячэнне павышанай дакладнасці і якасці паверхні, што апрацоўваецца. Можа выкарыстоўвацца таксама для чарнавой абдзіркі паверхняў, рэзкі, знімання вял. прыпускаў. Да абразіўнай апрацоўкі адносяцца паліраванне, шліфаванне, ханінгаванне, даводка, прыцірка, абразіўна-імпульсная апрацоўка, суперфінішаванне і г.д.

т. 1, с. 35

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ляск ’звонкі гук, які ўтвараецца пры ўдары металічным прадметам аб метал, камень і інш.’, ’рэзкі, сухі гук пры ўдары, сутыкненні’ (ТСБМ, Касп.). Укр. ляск, рус. лязг. Усх.-слав. гукаперайманне (Бернекер, 1, 702).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)