бяссмертнік назоўнік | мужчынскі род

Травяністая расліна з сухімі кветкамі, якія не вянуць, і з ярка афарбаваным лісцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хвошч назоўнік | мужчынскі род

Шматгадовая споравая расліна з зялёнымі, звычайна галінастымі сцёбламі і лускаватым лісцем.

|| прыметнік: хвашчовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цюцюпан назоўнік | мужчынскі род

Лугавая ці палявая расліна сямейства складанакветных з кветкамі, падобнымі на рамонак.

|| прыметнік: цюцюпанавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чарнобыль назоўнік | мужчынскі род

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з чырванавата-бурым сцяблом; разнавіднасць палыну.

|| прыметнік: чарнобыльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

агаткі назоўнік | жаночы род

Лекавая і дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з белымі або ружовымі кветкамі.

|| прыметнік: агаткавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гліснік назоўнік | мужчынскі род

Расліна сямейства складанакветкавых, высушанае насенне якой скарыстоўваецца як глістагонны сродак; цытвора.

|| прыметнік: гліснікавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аранжарэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аранжарэі. Аранжарэйныя рамы. Аранжарэйная тэмпература. // Вырашчаны ў аранжарэі. Аранжарэйныя кветкі.

•••

Аранжарэйная расліна гл. расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматгадо́вы veljährig;

шматгадо́вая пра́ца lngjährige rbeit;

шматгадо́вая раслі́на mhrjährige Pflnze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

агняцве́т, -у, Ме́це, м.

1. Аднагадовая травяністая расліна з жоўтымі кветкамі; братаўка (братоўка).

2. Агульная назва каштоўных камянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

бадзя́к, -у́, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з калючкамі на лісці і пурпуровымі кветкамі.

|| прым. бадзяко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)