уце́шны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць уцеху; радасны, прыемны. Залятала ў душу Андрэя так патрэбная цяпер уцешная мелодыя. Пестрак. Самыя ўцешныя моманты ў Ганьчыным жыцці бываюць тады, калі ў мацеры нічога не баліць і калі яна можа цэлы вечар расказваць і расказваць, пра што б Ганька ні пыталася. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

savory

[ˈseɪvəri]

1.

adj.

1) сма́чны, апэты́тны; прые́мны на пах

2) піка́нтны

2.

n.

во́страя пераку́ска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

miły

mił|y

1. мілы, прыемны; ветлівы, прыязны;

~a powierzchowność — прыемны вонкавы выгляд; мілы з выгляду;

~y uśmiech — мілая ўсмешка;

bądź tak ~y i ... — будзь такі ласкавы...;

~y w dotyku — прыемны на вобмацак;

2. уст. абл. дарагі, мілы; любы;

~y sercu — дарагі (мілы) сэрцу;

mój ~y — мой мілы!;

jak mi Bóg ~y — далібог; дальбог;

jeśli ci życie ~e — калі табе жыццё дарагое

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

morbd

a

1) сла́бы, кво́лы, хвараві́ты, нямо́глы

2) трухля́вы; ло́мкі, кро́хкі

3) жыв. мя́ккі, прые́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

agreeable

[əˈgri:əbəl]

adj.

1) прые́мны

a charming and agreeable young man — мі́лы й прые́мны малады́ чалаве́к

2) згаво́рлівы; памярко́ўны; зго́дны

agreeable to the suggestion — зго́дны на прапано́ву

3) адпаве́дны

music agreeable to the occasion — му́зыка, адпаве́дная для наго́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прые́мна,

1. Прысл. да прыемны.

2. безас. у знач. вык. Прыносіць задавальненне, радасць. Дзяўчынцы прыемна ўсё, — і што сонейка свеціць, і што навокал лес. Брыль. [Лабановічу] было прыемна, нейкая радасць разлівалася ў крыві. Колас. Прыемна вяртацца на старое месца, дзе пражыта нямала гадоў, дзе добра знаёмы і кожны чалавек, і кожная сцежка. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cheerful

[ˈtʃɪrfəl]

adj.

1) вясёлы, бадзёры, задаво́лены, у до́брым настро́і

2) прые́мны, сьве́тлы (пако́й)

3) ахво́чы, шчо́дры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

redolent [ˈredələnt] adj. lit.

1. прые́мны, ап’яня́льны (пра водар); духмя́ны, во́дарны

2. (of/with) паху́чы, які́ моцна па́хне;

The air was re dolent with roses. У паветры стаяў водар руж.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quaint

[kweɪnt]

adj.

1) мі́лы, прые́мны, ціка́вы

quaint old customs — ціка́выя старада́ўнія звы́чаі

2) дзі́ўны, дзіва́цкі, незвыча́йны, сьме́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыва́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вабіць, прыцягвае да сябе якімі‑н. якасцямі, рысамі. «На, еш, я не хачу, дальбог», — гаварыў .. [Толя], працягнуўшы Сашку далонь, на якой быў пакутліва прывабны ласунак. Брыль. Але ў гэтым прызнанні было столькі нявіннай прастаты, шчырай даверлівасці, што такая вестка мяне не толькі не адштурхнула, а зрабіла паненку яшчэ больш прывабнай. Карпюк. // Прыемны з выгляду; прыгожы, мілавідны. Прывабная постаць. Прывабныя рысы твару. □ Прывабныя, ветлівыя дзяўчаты міла ўсміхаюцца і вітаюць нечаканых гасцей. Новікаў.

2. Прыемны; мілы. Прывабны голас. Прывабны выгляд. Прывабная ўсмешка. □ Цішыня і прывабнае цяпло агарнулі.. [Несцера]. Кулакоўскі. — Вам, мусіць, нявесела аднаму? — спытала жанчына.. голасам, у якім чуўся нейкі прывабны смех. Колас.

3. Які вабіць чым‑н., выклікае цікавасць. Прывабная прафесія. □ Вядома, прывабная прапанова — працаваць у клініцы пад кіраўніцтвам такога славутага прафесара. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)