systematic [ˌsɪstəˈmætɪk] adj. сістэматы́чны;

a systematic error сістэматы́чная памы́лка;

be systematic in one’s work працава́ць сістэматы́чна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sweat​2 [swet] v.

1. паце́ць;

sweat over smth. паце́ць над чым-н. (многа працаваць)

♦

sweat blood infml працава́ць да знямо́гі;

sweat one’s guts out працава́ць да сёмага по́ту

sweat off [ˌswetˈɒf] phr. v. : sweat off some pounds скі́нуць не́калькі фу́нтаў (пахудзець)

sweat out [ˌswetˈaʊt] phr. v. прапаце́ць;

sweat out a cold прапаце́ць як трэ́ба, каб пазба́віцца прасту́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Überarbeit

f -, -en звышуро́чная рабо́та

~ léisten — працава́ць звышуро́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schústern

vi

1) займа́цца шаве́цтвам

2) дрэ́нна працава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wérkeln

vt разм. працава́ць (з чым-н.), майстрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Рачкава́ць ’працаваць, стоячы ракам’ (Некр.), ’нахіліўшыся, выконваць якую-небудзь работу’ (бярэз., Сл. ПЗБ), ’рабіць, не разгінаючыся доўгі час’ (Жд. 1), ’цяжка працаваць’ (Мат. Гом.), рачкова́ць ’рабіць сагнуўшыся; поўзаць ракам, стаяць на карачках’ (ТС), параўн. укр. рачкува́ти ’поўзаць на карачках’, польск. raczkować ’тс’, рачко́м ’поўзаючы як рак, на карачках’ (Нас.), ра́чкі ’тс’ (Ян.), гл. рак 1, ракам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выпрацава́ць (БРС). Да працаваць. Калька рус. вы́работать ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 119). Калькай, відавочна, з’яўляецца і выпрацо́ўка; параўн. рус. вы́работка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кні́паць ’вязаць’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. knypołi ’крапатліва працаваць, калупацца’ (там жа, 2, 491). Параўн. Лаўчутэ, Балтизмы, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́лецам ’спрытна, згодна’: сталі по́лецам працаваць (Сцяшк. Сл.). Няясна; магчыма, пераносна ад по́лец ’кавалак’ (гл. полць) — ’як адно цэлае’ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

без, прыназ. з Р.

1. Указвае на адсутнасць у прадмеце, з’яве, паняцці часовай або пастаяннай прыкметы.

Крэсла без ножкі.

Праца без прымусу.

Без праўды веку не пражывеш (прыказка).

2. Паказвае, што дзеянне адбываецца без удзелу каго-н., чаго-н.

Працаваць без памочніка.

3. Пры словах, што абазначаюць меру, час, колькасць, паказвае, колькі не хапае да поўнай меры.

Без 20 сантыметраў 3 метры.

Без чвэрці гадзіна.

4. З некаторымі назоўнікамі ўтварае прыслоўныя спалучэнні, якія выражаюць спосаб дзеяння.

Працаваць без адпачынку.

Бегчы без аглядкі.

◊

Не без гэтага (разм.) — і гэта бывае.

Не без таго (разм.) — бывае і так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)