выкла́дчык, ‑а, м.

Той, хто выкладае які‑н. вучэбны прадмет у навучальнай установе. Выкладчык інстытута. Выкладчык геаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рлік, ‑а, м.

Чалавек ненармальна малога росту. // Пра рэч, прадмет вельмі малога памеру. Дрэва-карлік. Дзяржава-карлік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таваразна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць ведаў пра тавар як прадмет гандлю, пра яго ўласцівасці, гатункі і спажывецкае значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Únterrichtsgebiet

n -(e)s, -e вучэ́бны прадме́т, галіна́ выклада́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэсігна́т

(лац. designatus = азначаны)

прадмет думкі, які адпавядае выражэнню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манахро́м

(ад мана- + гр. chroma = колер, афарбоўка)

аднаколерны прадмет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pipsqueak

[ˈpɪpskwi:k]

n., informal

нязна́чная, мала́я асо́ба або́ прадме́т; мале́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

electroplate

[ɪˈlektroʊpleɪt]

1.

v.

гальванізава́ць (пакрыва́ць срэ́брам)

2.

n.

гальванізава́ны прадме́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ка́рлік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек вельмі малога росту.

2. Пра рэч, прадмет і інш. вельмі малога памеру.

Сасна-к.

Дзяржава-к.

|| прым. ка́рлікавы, -ая, -ае.

Карлікавыя дрэвы.

Карлікавае прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

значэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Сэнс, тое, што дадзены прадмет (слова, знак, жэст) абазначае.

Прамое і пераноснае з. слова.

2. Важнасць, значнасць, роля.

Гістарычнае з.

Гэтай сустрэчы надаецца вялікае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)