дэгазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) дэгазацыю чаго‑н. Дэгазіраваць мясцовасць.

[Ад фр. dégazer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селекці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Праводзіць селекцыю (у 2, 3 знач.). Селекціраваць звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) тарыфікацыю. Тарыфікаваць розныя віды работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́віць¹, пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; незак., кім-чым.

1. Кіраваць, маючы ўладу.

П. дзяржавай.

2. Накіроўваць чый-н. рух.

П. коньмі, яхтай.

3. Адпраўляць, праводзіць якое-н. дзеянне.

П. малебен.

|| наз. праўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старшыня́, -і́, мн. -шы́ні і (з ліч. 2, 3, 4) -шыні́, -шы́нь, м.

1. Асоба, якая вядзе сход, праводзіць пасяджэнне.

С. прафсаюзнага сходу.

2. Кіраўнік некаторых устаноў, аб’яднанняў, арганізацый або аддзелаў.

С. савета.

С. дэпутацкай камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апартуні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільна апартунізму; то, хто праводзіць палітыку апартунізму. Правы апартуніст. Левы апартуніст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэалізо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Праводзіць у жыццё, ажыццяўляць, здзяйсняць.

2. Пераводзіць у грошы; прадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санпрапускні́к, ‑а, м.

Санітарна-прафілактычная ўстанова, якая праводзіць санітарныя мерапрыемствы (мыццё людзей, дэзінфекцыю рэчаў і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страхаге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Прадстаўнік арганізацыі, установы, якая праводзіць страхаванне (у 2 знач.); страхавы агент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кірмашава́ць ’праводзіць час на кірмашы, святкаваць, гуляць’ (Шат., Др.-Падб.). Параўн. кермашаваць. Гл. кірмаш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)