По́чырк ’манера пісьма’ (ТСБМ), рус. по́черк, укр. по́черк, старое начерк. Да чыркаць ’праводзіць лінію’, пісаць’ (< *čьrkati).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Рухацца з аднаго боку ў другі, знаходзячыся ў вісячым становішчы.

Вяроўка матаецца.

2. Праводзіць час у раз’ездах, клапоцячыся аб чым-н. (разм.).

М. па раёне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

teach-in [ˈti:tʃɪn] n. «тыч-ін», ды́спут-семіна́р;

hold a teach-in право́дзіць ды́спут-семіна́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

experiment​1 [ɪkˈsperɪmənt] n. (on) до́след, эксперыме́нт;

do/perform/carry out an experiment право́дзіць эксперыме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ballot​2 [ˈbælət] v.

1. право́дзіць та́йнае галасава́нне; балаці́раваць

2. (for/against) галасава́ць (за/су́праць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) цырымонію каранацыі; вянчаць каго‑н. на царства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўправадні́к, ‑а, м.

Спец. Рэчыва, якое па сваёй здольнасці праводзіць электрычнасць займае прамежкавае становішча паміж праваднікамі і ізалятарамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефанізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) тэлефанізацыю чаго‑н., забяспечыць (забяспечваць) тэлефонам. Тэлефанізаваць калгас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фашы́стваваць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; незак.

Дзейнічаць, паводзіць сябе па-фашысцку, праяўляючы лютасць, дэспатызм, бязлітаснасць. // Праводзіць, ажыццяўляць фашысцкую дыктатуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вупі́сваць (рожу) ’праводзіць лініі нажом вакол хворага месца’ (КСТ). Гл. выпісваць ’пісаць’, адносна фанетыкі параўн. вузіра́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)