Verbum

парале́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. У матэматыцы: прамая, якая не перасякае другую прамую, што ляжыць з ёй у адной плоскасці.

Правесці п.

2. перан. Параўнанне, а таксама з’ява, якая можа параўноўвацца з іншай падобнай з’явай (кніжн.).

Правесці п. паміж чым-н. Канкрэтнасць гістарычных паралелей.

3. Уяўная лінія перасячэння зямной паверхні плоскасцю, паралельнай плоскасці экватара.

Паралелі і мерыдыяны на геаграфічнай карце.

паклява́ць¹, -люю́, -люе́ш, -люе́; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

1. Скляваць усё.

Птушкі паклявалі ўвесь корм.

2. Скляваць крыху.

Грыб крыху пакляваны.

3. Правесці некаторы час, клюючы.

прагарта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

1. Тое, што і прагарнуць (у 1 знач.).

2. Правесці які-н. час, гартаючы што-н.

Увесь вечар прагартаў кнігі.

прако́рпацца, -аюся, -аешся, -аецца і пракарпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Правесці які-н. час, марудна робячы што-н., корпаючыся (карпаючыся).

Пракорпалася ў агародзе цэлы дзень.

прамаўча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

1. Не адказаць, ухіліцца ад адказу.

Дыпламатычна п.

2. Правесці які-н. час у маўчанні.

П. хвіліну.

павазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць; -во́жаны; зак., каго-што.

1. Правесці некаторы час, возячы каго-, што-н.

П. па горадзе.

2. Звесці, перавезці ўсё, многае.

П. усё сена.

паспрача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. гл. спрачацца.

2. Уступіць у спрэчку, у спаборніцтва.

П. ў майстэрстве.

3. Правесці які-н. час у спрэчцы.

Яна любіць п.