Ла́жа ’плата за размен грошай’ (Гарэц., Нас.), укр. ла́жа ’задатак’, ’надбаўка’, польск. laża ’даплата’, ’прыбытак ад размену грошай’. Бел. лексема запазычана з польск. мовы (Слаўскі, 5, 73), у якой laża < іт. lʼaggio, якое з agio ’выгода’ пры пасрэдніцтве ст.-ням. lage, laže (XVI ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пе́нсія, ‑і, ж.

1. Перыядычнае, звычайна штомесячнае, грашовае забеспячэнне ў старасці, у выпадку страты працаздольнасці і пад. [Даніла Сцяпанавіч Карнееў] атрымліваў ад дзяржавы пенсію і карыстаўся агульнай павагай з боку аднавяскоўцаў. Залескі.

2. Уст. Заработная плата.

•••

Персанальная пенсія — пенсія асобным грамадзянам СССР за асаблівыя працоўныя і інш. заслугі, якая прадугледжвае пэўныя льготы.

Выйсці на пенсію гл. выйсці.

[Ад лац. pensio — плацеж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pensja

ж.

1. заработная плата, зарплата;

2. пансіён (школа для дзяўчынак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dzierżawny

dzierżawn|y

1. арэндны;

2. ~e н. арэнда; арэндная плата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

toll​1 [təʊl] n.

1. пла́та за прае́зд (па дарозе, мосце)

2. шко́да; стра́та;

death toll чалаве́чыя стра́ты

♦

take a heavy toll/take its toll (on smth.) прыно́сіць стра́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wage​1 [ˈweɪdʒ] n. (таксама wages) зарабо́тная пла́та, заро́бак (рабочых);

wages and salaries зарабо́тная пла́та рабо́чых і слу́жачых;

a wa ge increase/rise BrE павышэ́нне зарпла́ты;

a daily/weekly wage заро́бак за дзень/ты́дзень;

wage rates тары́фныя ста́ўкі;

a wage ceiling/floor econ. устано́ўлены зако́нам ма́ксімум/мі́німум зарпла́ты;

a living wage пражы́тачны мі́німум;

a wage freeze замаро́жванне зарабо́тнай пла́ты;

wage claims патрабава́нне павы́сіць мініма́льную зарпла́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Андына́рыя ’пачасавая плата за працу прадуктамі’ (БРС, Мядзв.), андынара ’тс’ (Жд., Сцяшк.), ондынарія, ондынарійный ’звычайны’, ’атрымліваемы ў якасці андынарыі’ (Нас.). З ардынарыя (гл.) у выніку асіміляцыі першага зычнага з наступным, а таксама для андылярыя, андыралія ў выніку дысіміляцый іншых зычных. Літ. andinárija, andinárčikas < бел. (LKŽ, 1, 135).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Арэ́нда, у XIX ст. часта арандар ’гаспадар гасцініцы, шынкар’. Гэта значэнне з’явілася з ранда́ ’карчма’ (XIX ст. — Шакун, Тр. БГУ, 1958, 114) у выніку пераасэнсавання арэнда: корчмы даваліся ў арэнду. Параўн. таксама дыял. рэнда ’арэндная плата’ (Бяльк.) і пад. У старабеларускіх помніках з XVI ст. аренда, арендаръ (Гіст. мовы, 1, 249, 255), арендовати (Гіст. лекс., 111). Укр. з XVI ст. аренда, цяпер оренда, рус. з XVII ст. аренда ’тс’. Польск. з XVI ст. arenda і arendarz. З с.-вяк. лац. arrenda ’гадавая плата’ магчыма, але неабавязкова праз польскую, бо ў польскай з’яўляецца адначасова з бел. Вясноў, Бел. лекс., 35; Булахаў, Курс. суч., 164; Паўтарак, Бел. лекс., 135. Рускае праз польскую (Фасмер, 1, 85) ці праз беларускую, украінскую.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

compensation

[,kɑ:mpənˈseɪʃən]

n.

1) узнагаро́джаньне, кампэнсава́ньне n.

2) узнагаро́да f.; адшкадава́ньне n., кампэнса́цыя f. (за стра́ты, скале́чаньне)

3) пэ́нсія f., пла́та за пра́цу

equal compensation for men and women for equal work — адно́лькавая пла́та для мужчы́наў і жанчы́наў за адно́лькавую пра́цу

4) Tech. балянсава́ньне, ураўно́ўваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Entgélt

n -(e)s пла́та, апла́та; кампенса́цыя; адпла́та

gégen ~ — за пла́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)