incubation [ˌɪŋkjuˈbeɪʃn] n.

1. інкуба́цыя; шту́чнае вывядзе́нне птушаня́т

2. : incubation period med., biol. скры́ты перы́яд хваро́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гнездавы́ в разн. знач. гнездово́й;

г. перы́яд — гнездово́й пери́од;

~ва́я паса́дка бу́льбы — гнездова́я поса́дка карто́феля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

па́шавы с.-х., в разн. знач. па́стбищный;

~выя ўго́ддзі — па́стбищные уго́дья;

п. перы́яд — па́стбищный пери́од

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дабуква́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які папярэднічае заняткам з букваром, чытанню буквара. Дабукварны перыяд у навучанні грамаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагістары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў з’яўленню пісьмовых помнікаў. Дагістарычны перыяд. Дагістарычны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэво́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэвону, з’яўляецца дэвонам. Дэвонскія адкладанні. Дэвонскі перыяд. Дэвонская сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаапо́весць, ‑і, ж.

Мастацкі кінафільм апавядальнага характару, які адлюстроўвае шэраг падзей, пэўны перыяд у жыцці чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжца́рства, ‑а, н.

Перыяд незанятага трона, калі ўлада аднаго цара закончылася, а другога яшчэ не пачалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясае́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Перыяд пасля каляд, калі па закону праваслаўнай царквы дазваляецца есці мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпасяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які бывае перад сяўбою, папярэднічае сяўбе. Перадпасяўная культывацыя. Перадпасяўная апрацоўка насення. Перадпасяўны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)