ГАЁТЫ

(ад прозвішча першаадкрывальніка амер. географа і геолага А.Гаята),

плоскавяршынныя падводныя горы вулканічнага паходжання. Найб. пашыраны (трапляюцца адзіночна ці групамі) у паўн. ч. Ціхага ак. Глыбіня над вяршынямі гаётаў ад 200 да 2000 м.

т. 4, с. 423

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вадо́зны

(лац. vadosus = неглыбокі);

в-ыя воды — падземныя воды атмасфернага паходжання або ўтвораныя ў межах зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каўстабіялі́ты

(ад гр. kaustos = гаручы + біяліты)

гаручыя выкапнёвыя горныя пароды арганічнага паходжання (вугаль, гаручыя сланцы, нафта, торф).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спелеало́гія

(ад гр. spelaion = пячора + -логія)

навука, якая займаецца вывучэннем паходжання, будовы пячор і выкарыстання іх чалавекам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эрупты́ўны

(лац. eruptus)

вывержаны, вулканічнага паходжання;

э-ыя зоркі — пераменныя зоркі, змена бляску якіх носіць характар успышак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

organic [ɔ:ˈgænɪk] adj. аргані́чны (у розных знач.);

organic vegetables натура́льная гаро́дніна (якую вырошчвалі без хімікатаў);

or ganic farming аргані́чнае земляро́бства (з прымяненнем арганічных угнаенняў);

organic matter аргані́чнае рэ́чыва, рэ́чыва аргані́чнага пахо́джання;

organic diseases аргані́чныя захво́рванні;

an organic whole адзі́нае цэ́лае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антыбіётыкі

(ад анты- + гр. bios = жыццё)

хімічныя рэчывы арганічнага паходжання, здольныя прыпыняць рост шкодных бактэрый і знішчаць іх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гайо́ты

[ад англ. A. Guyot = прозвішча амер. географа і геолага (1807—1884)]

ізаляваныя плоскавяршынныя падводныя горы вулканічнага паходжання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

еўге́ніка

(англ. eugenics, ад гр. eugenes = добрага паходжання)

кірунак у генетыцы, які распрацоўвае праблемы паляпшэння біялагічных уласцівасцей чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксо́бнасць

(ад гр. toksikon = яд)

здольнасць арганізмаў існаваць у водах, якія змяшчаюць таксічныя рэчывы мінеральнага або арганічнага паходжання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)