Fínger

m -s, -

1) па́лец (на руцэ)

2) тэх. па́лец, штыфт

◊ nicht éinen ~ für etw. krümmen — па́льцам не паварушы́ць дзе́ля чаго́-н.

etw. an den ~n hérzählen [hérsagen] — ≅ ве́даць што-н. даскана́ла

mit állen zehn ~n nach etw. (D) gréifen* — ≅ ухапі́цца абе́дзвюма рука́мі за што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прыці́снуць сов.

1. прижа́ть, прити́снуть;

п. да грудзе́й — прижа́ть к груди́;

п. спружы́ну — прижа́ть пружи́ну;

2. прищеми́ть, придави́ть;

п. па́лец дзвяра́мі — прищеми́ть (придави́ть) па́лец дверьми́;

3. прижа́ть;

п. у кут — прижа́ть в у́гол;

4. перен. (строго потребовать) прижа́ть;

п. прагу́льшчыкаў — прижа́ть прогу́льщиков;

5. перен. (ограничить в правах) притесни́ть;

6. разг. (о холодах, морозе) уси́литься, уда́рить;

◊ п. хвост — прижа́ть хвост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перст книжн., уст. па́лец, род. па́льца м.;

◊

оди́н, как перст адзі́н адны́м; адзі́н-адзіню́ткі; як зязю́лька; як ме́сячык у не́бе; як тапо́ля сяро́д по́ля; як ко́лас на ржы́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шип​I м.

1. (колючка на растении) калю́чка, -кі ж.;

2. техн. шып, род. шы́па м.;

3. стол. па́лец, -льца м.;

4. (на подкове) гак, род. га́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Мяжы́перніца, межыперсніца, мяжыперсціц(а) ’міжперсніца, нарывы рук (ног) паміж пальцамі’ (Некр., Касп., Бяльк.), ’высыпка, асабліва пры каросце’ (Нас., Бяльк.), міжыпірніца ’глыбокае загнаенне далоней ад цвёрдай работы’ (КЭС, лаг.). Рус. валаг. междупёрст(н)ица ’хвароба паміж пальцамі ад забруджвання’, с.-урал. ’кароста’, смал. межепарщица ’тс’. Фармальна да меж- (між‑) і перст ’палец’ (< прасл. pbrstь). Аднак, улічваючы пашырэнне лексемы ва ўсх.-слав. гаворках, можна меркаваць, што гэта калька з балт. моў; параўн. літ. tarpupirščiai ’прамежкі паміж пальцамі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Серпарэ́знік ‘крываўнік звычайны, Achillea millefolium L.’ (гом., Кіс.; Бейл., Мат. Гом., Ян.; паст., лоеў., Сл. ПЗБ, ТС), ‘трыпутнік ланцэталістны, Plantago lanceolata L.’ (Бейл.), серпарэ́з ‘тс’ (Бейл.; барыс., брасл., Сл. ПЗБ), ‘крываўнік’ (ЛА, 1; Мат. Гом., ТС). Укр. серпорі́з ‘крываўнік звычайны’, рус. серпоре́знік ‘тс’. Ад серп і рэзаць, як сродак, які спыняе кроў пры парэзах (сярпом), параўн. “… як парэжам палец жнучы, дык добра прыкладаць серпарэзнік” (Сл. ПЗБ). Да семантыкі параўн. і крываўнік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парэ́заць

1. (нарэзаць) (áuf)schnéiden* vt;

2. (параніць) schnéiden* vt, rítzen vt;

я парэ́зау́ сабе́ па́лец ich habe mich in den Fínger geschnitten, ich habe mir den Finger gerítzt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абрэ́заць, абрэ́зваць

1. beschnéiden* vt; stútzen vt (падрэзаць); ábschneiden* vt (адрэзаць);

2. (пашкодзіць, параніць) schnéiden* vt;

абрэ́заць сабе́ па́лец sich (D) in den Fínger schnéiden*;

3. (перапыніць) гл абарваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

digit

[ˈdɪdʒɪt]

n.

1) па́лец -ьца m. (на руцэ́ ці назе́)

2) адназна́чны лі́к (ад 0 да 9)

in 394 the last digit is 4 — У лі́ку 394 апо́шняя лі́чба — 4

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

злава́цца, злуйся, злуешся, злуецца; злуёмся, злуяцеся; незак.

Адчуваць злосць; сердаваць на каго‑, што‑н. [Дзед Мікалай] не думаў пакідаць працу і вельмі злаваўся, калі бабка Вікця ўпікала, што ён цэлымі днямі прападае на ферме. Даніленка. Злуецца Аленка сама на сябе, аж палец кусае.., а нарэшце і заплакала нават. Колас. // перан. Бушаваць, лютаваць (пра з’явы прыроды). Пяты дзень злавалася пурга. Звонак. Вясной .. [рака] выходзіць з берагоў, Шуміць, Паводкай плешча і злуецца. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)