немагчы́ма, безас. у знач. вык.
Няма магчымасці, нельга. [Доктар:] — Дадому дабрацца было немагчыма. Васілевіч. Сучасную развітую літаратуру немагчыма ўявіць без рамана і аповесці. Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. гл. выпасці.
2. У выразе: не выпадае —
1) няма магчымасці.
Узяцца за гэту работу ўсё не выпадае;
2) няма зручнага моманту.
Усё былі незнаёмыя людзі, і падыходзіць да іх не выпадала;
3) нельга, непрыстойна.
Ён — інтэлігент, і яму, як ён лічыць, не выпадае займацца такой работай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
БАЦВІ́ННЕ,
надземная раслінная маса агароднінных, кармавых і тэхн. коранеклубняплодаў. У свежым і сіласаваным выглядзе выкарыстоўваецца на корм с.-г. жывёле: пераважна буйн. раг. жывёле (10—15 кг за суткі), у невял. колькасці свінням і авечкам. Бацвінне бульбы з-за наяўнасці ў ім шкоднага хім. рэчыва — саланіну — даюць абмежавана; нельга скормліваць яго цяжарнай жывёле і маладняку.
т. 2, с. 360
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
overestimate [ˌəʊvərˈestɪmeɪt] v. пераацэ́ньваць, перабо́льшваць;
overestimate one’s abilities перабо́льшваць свае́ здо́льнасці;
The importance of these papers cannot be overestimated. Важнасць гэтых дакументаў нельга пераацаніць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
unavailable [ˌʌnəˈveɪləbl] adj. яко́га няма́ або́ не́льга даста́ць;
The book is unavailable in the library at the moment. Гэтай кнігі цяпер няма ў бібліятэцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
неаха́йнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан неахайнага; неакуратнасць. У хату носа паказаць нельга: неахайнасць, бруд, смурод. Міскі нямытыя на стале стаяць, хлеб непрыбраны. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засупярэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
Разм. Пачаць супярэчыць. // Не пагадзіўшыся з кім‑, чым‑н., выказаць пярэчанне. — Шторм пачынаецца, сынок, — засупярэчыла маці, — нельга цяпер. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбэ́шчвальнік, ‑а, м.
Той (тое), хто (што) разбэшчвае каго‑н. Нехта сказаў, што забыццё — мярзотны разбэшчвальнік душ, і з гэтым нельга не пагадзіцца. Вярцінскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слізо́та, ‑ы, ДМ ‑зоце, ж.
Тое, што і слізгота. Як абцасы зносяцца, тады ў дождж ці ў слізоту ніякай сілай нельга ўтрымацца. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Непака́заны ’неймаверна вялікі’ (мядз., Жыв. сл.). Незвычайную семантыку тлумачыць зафіксаванае Насовічам непо‑ кизаный ’неадпаведны, недазволены’, г. зн. ’які нельга нават паказваць’ з пераносам значэння ’які нельга нават сабе ўявіць'
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)