стараславя́нскі старославя́нский;

~кая мо́ва — старославя́нский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́йскі та́йский;

~кая мо́ва — та́йский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фры́зскі фри́зский;

~кая мо́ва — фри́зский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

царкоўнаславя́нскі церковнославя́нский;

~кая мо́ва — церковнославя́нский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эспера́нта, нескл., н.

Штучная міжнародная мова, створаная на аснове граматычных і лексічных элементаў заходнееўрапейскіх моў.

Пісаць на э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стараславя́нскі, -ая, -ае.

Які звязаны з літаратурна-пісьмовай культурай славян эпохі 9—11 стст.

Стараславянская мова.

Стараславянскае пісьменства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іўры́т, -а, М -ры́це, м.

Сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, афіцыйная мова Дзяржавы Ізраіль.

|| прым. іўры́цкі, -ая, -ае.

І. арыгінал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афарысты́чны, -ая, -ае.

1. гл. афарызм.

2. Які змяшчае ў сабе афарызм.

А. стыль.

Афарыстычная мова.

|| наз. афарысты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белору́сский белару́скі;

белору́сский язы́к белару́ская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амха́рский амха́рскі;

амха́рский язы́к амха́рская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)