БЕСПЕРАПЫ́ННАЕ ЛІЦЦЁметалаў і сплаваў, тэхналагічны працэс атрымання зліткаў-загатовак з металаў ці сплаваў, заснаваны на бесперапынным руху металу адносна зон заліўкі і крышталізацыі. Робяць на машынах бесперапыннага ліцця. Упершыню выкарыстана ў каляровай металургіі, потым для разліўкі сталі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
заме́ннікм.Áustauschstoff m -(e)s, -e, Ersátzstoff m;
заме́ннік ску́ры Léderersatz m, Kúnstleder n -s;
заме́ннік каляро́вых мета́лаўÁustauschstoff für Búntmetalle
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лю́таваць ’праяўляць жорсткасць’, ’праяўляцца з вельмі вялікай сілай’ (ТСБМ, Др.-Падб., Гарэц., Растарг.). Да лю́ты (гл.).
Лютава́ць ’паяць’ (нясв., дзярж., Нар. словатв.). З польск.lutować ’тс’, якое з с.-в.-ням.loeten, ням.löten < с.-в.-ням.lōt, сілезск.lutt, ням.Lot ’сплаў металаў, які служыць для іх спайкі’ (Слаўскі, 4, 390). Гл. таксама літава́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́дніцкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вырабу або рамонту рэчаў з медзі і з іншых каляровых металаў.
2.узнач.наз.ме́дніцкая, ‑ай, ж. Майстэрня па рамонту або вырабу такіх рэчаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
металафі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.
Навука, якая вывучае будову і ўласцівасці металаў і сплаваў, а таксама ўмовы тэрмадынамічнай раўнавагі і характар праходжання ў іх розных працэсаў (дыфузіі, фазавых ператварэнняў і г. д.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЛКАГАЛЯ́ТЫ,
прадукты замяшчэння металам атама вадароду гідраксільнай групы спіртоў, М (OAlk)n (n — ступень акіслення металу). Алкагаляты шчолачных і шчолачна-зямельных металаў першасных і другасных спіртоў — іонныя злучэнні, раствараюцца ў спіртах і аміяку, іх растворы электраправодныя, няўстойлівыя ў прысутнасці вады, вуглякіслага газу, кіслароду. Алкагаляты металаў III—VIII групы — кавалентныя злучэнні, гіграскапічныя, лятучыя, нізкаплаўкія, растваральныя ў арган. растваральніках. Выкарыстоўваюць як каталізатары, алкаксільныя рэагенты, для атрымання асабліва чыстых аксідаў і гідраксідаў металаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГІДРАКСІ́ДЫ,
неарганічныя злучэнні металаў агульнай формулы M(OH)n (n — ступень акіслення металу М). Сустракаюцца ў прыродзе ў выглядзе мінералаў, напр. Al(OH)3 гідраргіліт, Mg(OH)2 брусіт. Асновы (напр., гідраксіды калію KOH, барыю Ba(OH)2 і інш.) ці амфатэрныя злучэнні. Амфатэрнасць праяўляюць гідраксіды некаторых металаў (напр., алюмінію Al(OH)3, цынку Zn (OH)2 і інш.). Гідраксіды шчолачных, шчолачназямельных металаў і талію Tl (I) наз.шчолачамі.