металапраду́кцыя

(ад метал + прадукцыя)

вырабы з металу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ужы́ць², -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; -ы́ты; зак., што.

Выкарыстаць, прымяніць што-н. для чаго-н.

У. новы метал.

У. незразумелае слова.

У. што-н. у ежу.

У. свае веды.

|| незак. ужыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ужыва́нне, -я, н. і ужы́так, -тку, м.

Рэчы хатняга ўжытку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Grünspan

m -(e)s мядзя́нка (фарба)

voll ~ sítzen* — пазеляне́ць (пра метал)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абпа́лены

1. ángebrannt; vom Féuer beschädigt; verkóhlt;

2. gebránnt (пра вырабы з гліны); kalziníert (метал)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гартава́ны і гарто́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад гартаваць.

2. у знач. прым. Апрацаваны гартаваннем (пра метал, металічныя вырабы). Гартаваная сталь. // перан. Стойкі, вынослівы. Расце змена камунарам Стойкім, гартаваным. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́кель, ‑ю, м.

1. Серабрыста-белы тугаплаўкі метал.

2. Верхні слой з гэтага металу на паверхні металічных вырабаў. Трапяткія водбліскі запалкі .. успыхвалі на які міг на нікелі дзвярной ручкі і знікалі. Лынькоў.

[Ням. Nickel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпалі́ць сов., в разн. знач. отже́чь;

а. кусо́к вяро́ўкі — отже́чь кусо́к верёвки;

а. мета́л — отже́чь мета́лл;

◊ а. шту́ку — отколо́ть (вы́кинуть) но́мер (шту́ку)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтэрметалі́ды

(ад інтэр- + метал)

хімічныя злучэнні металаў з металамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

расплю́снуць (расціснуць) (z)erdrücken vt, platt drücken, platt quétschen, ábplatten vt; strécken vt, bréiten vt (метал)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

металаро́к

(ад ням. Metall = метал + англ. rock = рок)

разнавіднасць музычнага стылю рок, для якой характэрны інтэнсіўнае гучанне гітар, хуткі тэмп ударных інструментаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)