кольцо́ ср.

1. ко́льца, -ца ср.;

2. (круг) ко́ла, -ла ср.;

3. (перстень) пярсцёнак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

штурва́льный мор. и пр.

1. прил. штурва́льны;

штурва́льное колесо́ штурва́льнае ко́ла;

2. сущ. штурва́льны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

катаві́на Каляіна, след ад кола на дарозе (Краснап. Бяльк.). Тое ж катаві́на́ (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

адкаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, перамясціцца ў які-н. бок на пэўную адлегласць.

Кола адкацілася.

Хваля адкацілася ад берага (перан.).

2. перан. Пра войска: хутка адступіць пад націскам праціўніка.

Адкаціўся вораг за раку.

|| незак. адко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. адка́т, -у, М -ка́це, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

расшы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Зрабіць больш шырокім. пашырыць.

Р. дарогу.

2. Павялічыць колькасна, у аб’ёме; пашырыць.

Р. вытворчасць.

3. Зрабіць больш шырокім па змесце, узмацніць; пашырыць.

Р. кругагляд.

Р. правы дэпутатаў.

Р. кола інтарэсаў.

|| незак. расшыра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расшырэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

readership [ˈri:dəʃɪp] n.

1. ко́ла чытачо́ў (якія чытаюць пераважна часопісы і газеты)

2. звыч. Readership зва́нне, паса́да дацэ́нта; дацэнту́ра ў англі́йскіх універсітэ́тах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Абрэ́нджа ’металічнае кальцо для замацавання стужцы кола’ (Нік. Очерки) < польск. obręcz ’абруч’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паразі́тны биол., тех. парази́тный;

п. грыб — парази́тный гриб;

~ныя то́кі — парази́тные то́ки;

~нае ко́ла — парази́тное колесо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шаг, род. ша́гу м.

1. тех. шаг;

ш. зубча́стага ко́ла — шаг зубча́того колеса́;

2. см. крок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

калёсіка, ‑а, н.

Разм. Дэталь механізма ў форме невялічкага кола; шасцярэнька. [Міхалка] выведае тады ўсю механіку калёсікаў, зубчыкаў, спіц, шасцерняў, шрубікаў і спружын, якіх у гадзінніку так многа... Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)