аб’е́здка ж.

1. объе́здка;

а. каня́ — объе́здка ло́шади;

2. разг. (дорога) объе́зд м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замы́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замыліць.

2. у знач. прым. Дужа спацелы, пакрыты пенай (пра каня). Я доўга вадзіў замыленага каня, каб ён аддыхаўся і не выцягнуў ногі. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overwork [ˌəʊvəˈwɜ:k] v. зана́дта мно́га працава́ць, ператамля́цца; ператамля́ць каго́-н.;

overwork oneself ператамля́цца;

overwork a horse загна́ць/зае́здзіць каня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наму́л, ‑у, м.

Хворае ад націрання месца. Намул на спіне каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеатэ́рый, ‑я, м.

Спец. Вымерлая непарнакапытная жывёліна, блізкая да старажытнага каня.

[Ад грэч. palaiós — старажытны і thēríon — звер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трот, ‑у, М троце, м.

Від алюру, кароткая рысь у каня.

[Англ. trot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмы́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Запарыць хуткай яздой (пра каня).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іржа́ць і (пасля галосных) ржаць, (і)ржу́, (і)ржэ́ш, (і)ржэ́; (і)ржы́; незак.

1. Пра каня: падаваць уласцівы каню голас.

2. Гучна смяяцца, рагатаць (разм.).

|| наз. іржа́нне і (пасля галосных) ржа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рысь¹, ж.

1. Спосаб бегу каня (або іншай жывёлы), пры якім адначасова выносяцца наперад ногі пярэдняя левая і задняя правая або пярэдняя правая і задняя левая.

Ехаць рыссю.

2. Часты і павольны бег чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распрэ́гчы, -прагу́, -пражэ́ш, -пражэ́; -пражо́м, -пражаце́, -прагу́ць; распро́г, -прэ́гла і -прагла́, -прэ́гла і -прагло́; распражы́; -прэ́жаны; зак., каго-што.

Вызваліць ад вупражы, выпрагчы.

Р. каня.

|| незак. распрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распрага́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)