прысцёбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Разм. Сцёбаць, хвастаць злёгку або час ад часу. Прысцёбваць каня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папля́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Пляскаць час ад часу або злёгку, патроху. Папляскваць рукою па плячы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Та́лы ’які злёгку падтаў, зрабіўся цёмным ад раставання снегу або лёду’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.), та́лый ’тс’ (Бяльк.). Т. зв. “элавы” дзеепрыметнік ад таць, гл. таксама таяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Кульгаць злёгку або час ад часу. Разлічыўшыся з касірам, мужчына, пакульгваючы, выходзіць [з цырульні]. Каршукоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Веяць злёгку, час ад часу. Моцна парыла, а потым Стаў павейваць вецярок. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падагрэ́цца, ‑грэюся, ‑грэешся, ‑грэецца; зак.
Крыху, злёгку нагрэцца; нагрэцца да пэўнай тэмпературы. Малако падагрэлася. Падагрэцца грэлкамі. Самавар падагрэўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пласкаго́р’е, ‑я, н.
Вялікае ўзвышша (звычайна вышэй 500 м над узроўнем мора) з роўнай або злёгку хвалістай паверхняй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падфарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.
Пафарбаваць злёгку, дадаткова; паднавіць афарбоўку. [Нампаліт:] Зараз ваша.. Леаніда Пятроўна з’явіцца. Толькі падфарбуе губы. Паслядовіч. Трэба было прыбраць на двары, падфарбаваць вокны, пабяліць печку. Асіпенка. // Надаць які‑н. колер. Падфарбаваць гарэлку. // перан. Разм. Крыху, злёгку палепшыць рознымі дабаўленнямі, папраўкамі і пад. Падфарбаваць рэчаіснасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паго́цквацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Гоцкацца злёгку або час ад часу. Пасля шашы танк пагоцкваўся на калдобінах. Беразняк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паплёскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Плёскаць злёгку або час ад часу. Было ціха. Толькі паплёсквала аб бераг Свіслач. Васілеўская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)