Náhrung

f -, -en харч, е́жа, стра́ва

éine ~ erwérben* — зарабля́ць сабе́ на хлеб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ernährung

f -, -en

1) кармле́нне, харчава́нне

2) харчы́, е́жа

3) утрыма́нне (сям’і)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nutrition

[nuˈtrɪʃən]

n.

1) харчава́ньне, жыўле́ньне n.

2) спажы́ва, е́жа f.; харч -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ambrosia

[æmˈbroʊʒə]

n.

1) Myth. амбро́зія f., е́жа й пітво́ баго́ў

2) крыні́ца асало́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Кармлёта ’ежа, корм’ (Нас.), да корм (гл.). Словаўтварэнне з дапамогай суфікса ‑(j)ota (м > мл перад /).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́льба, -ы, ж.

1. Аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых з падземнымі клубнямі.

2. Клубні гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як харч, корм і сыравіна.

Найлепшая ежа — б. з селядцом.

3. Назва беларускага народнага танца.

◊

Бульба ў мундзірах — звараная ці спечаная з лупінамі бульба.

|| прым. бульбяны́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Б. крухмал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стряпня́ ж., разг.

1. (действие) гатава́нне, -ння ср.; майстрава́нне, -ння ср.; фабрыкава́нне, -ння ср.; см. стря́пать;

2. (еда) е́жа, род. е́жы ж.;

невку́сная стряпня́ нясма́чная е́жа;

3. перен. (выдумка) вы́думка, -кі ж., мазня́, -ні ж.; (писанина) пісані́на, -ны ж.; (фабрикация) фабрыка́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мус

(фр. mousse)

салодкая ежа з уэбітай фруктовай або ягаднай масы з жэлацінам ці маннай крупой маннымі крупамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фітано́мус

(ад фіта- + гр. nomos = ежа)

жук сям. даўганосікаў; шкоднік кармавых бабовых траў (люцэрны і канюшыны); даўганосік травяны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сяду́шкі ’ежа з яец, смажаных на сале’ (Сцяшк.). Відаць, да сядаць (гл.), аднак матывацыя не зусім зразумелая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)