трэ́ці, -яя, -яе.

1. гл. тры.

2. Асабіста не зацікаўлены ў чым-н., што датычыцца дзвюх другіх асоб; пабочны.

Трэцяя старана.

3. Не галоўны па значэнні, не першаразрадны.

Т. сорт.

Іграць трэція ролі.

4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тры.

Трэцяя частка.

5. у знач. наз. трэ́цяе, -яга, н. Страва, якая падаецца пасля другой; салодкая страва.

На трэцяе кампот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

in chief

на чале́, гало́ўны, вярхо́ўны

commander in chief — гало́ўнакама́ндуючы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

геро́й м.

1. Held m -en, -en;

2.:

гало́ўны геро́й рама́на die Háuptfigur des Románs

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

архітэ́ктар м. Architékt m -en, -en, Báumeister m -s, -;

гало́ўны архітэ́ктар Chéfarchitekt [´ʃɛf-] m -en, en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Haupt=

у складаных словах:

1) гало́ўны

2) галаўны́, старэ́йшы, генера́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háuptpost

f -, -en, ~amt

n -(e)s, -ämter гало́ўны пашта́мт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

háuptsächlich

1.

a гало́ўны, істо́тны

2.adv гало́ўным чы́нам, найпе́рш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maxíme

f -, -n

1) (гало́ўны) пры́нцып; но́рма паво́дзін

2) выка́званне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sztandarowy

1. сцягавы;

poczet sztandarowy — атрад сцяганосцаў;

2. галоўны; вядучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

capital​1 [ˈkæpɪtl] n.

1. сталі́ца; гало́ўны го́рад (штата)

2. вялі́кая лі́тара;

with a capital letter з вялі́кай лі́тары

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)