правінцыялі́зм, ‑у, м.

1. Уст. Погляды і манеры, звязаныя з жыццём у глухой мясцовасці, правінцыі.

2. Слова або выраз, уласцівыя абласной, а не літаратурнай мове; дыялектызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́казкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыказкі, з’яўляецца прыказкай. Прыказкавы выраз. Прыказкавая форма. □ На другім месцы па колькасці сабранага прыказкавага матэрыялу стаіць Слонімскі павет. Саламевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фігура́льны

(ад лац. figura = вобраз, выгляд)

вобразны, іншасказальны (напр. ф. выраз).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Вяртанне адкуль-н. назад, на ранейшае месца.

З. на радзіму.

Па звароце ў Мінск.

2. Заклік, выступленне, звернутае да каго-н.

З. дэпутатаў да народа.

3. У граматыцы: група слоў, якія ўтвараюць пэўнае адзінства, слоўны выраз.

Дзеепрыслоўны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

клішэ́, нескл., н.

1. Рэльефны рысунак, чарцёж, план і пад., зроблены на металічнай або драўлянай дошцы для ўзнаўлення ў друку. Цынкавае клішэ.

2. Хадзячы выраз, збітая фраза.

[Фр. cliché.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палані́зм, ‑у, м.

Слова або выраз, запазычаныя з польскай мовы. У сучаснай беларускай літаратурнай мове параўнаўча невялікая колькасць паланізмаў, г. зн. слоў, запазычаных з польскай мовы. Юргелевіч.

[Ад новілац. polonus — польскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайна́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Змяніўшыся, стаць іншым; перамяніцца. Перайначыліся людзі. Перайначыўся настрой. □ Твар .. [Сямёна Васільевіча] у адзін момант перайначыўся, выраз стаў мяккі, добры, на ім адбілася спагадлівасць. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

subtlety [ˈsʌtlti] n.

1. вы́танчанасць, даліка́тнасць

2. во́стры жарт, до́сціп, дасці́пны вы́раз; то́нкасць (розуму)

3. то́нкае разыхо́джанне;

subtleties in the pronunciation адце́нні вымаўле́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

idiom

[ˈɪdiəm]

n.

1) ідыёма f. (вы́раз уласьці́вы адно́й мо́ве)

2) дыяле́кт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

platitude

[ˈplætətu:d]

n.

1) бана́льнасьць f.

2) зьбі́ты вы́раз, штамп -у m., агу́льнавядо́мая ду́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)