spin-off [ˈspɪnɒf] n. дадатко́вая выго́да; дадатко́вая крыні́ца дахо́ду; пабо́чны вы́нік;

an author’s royalties and spin-offs а́ўтарскі ганара́р і дадатко́вы дахо́д (ад экранізацыі яго твораў, інсцэніроўкі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

finding

[ˈfaɪndɪŋ]

n.

1) знахо́джаньне n. (працэ́с), адкрыцьцё n.

2) знахо́дка f. (вы́нік)

3) Law пастано́ва, вы́несеная пасьля́ дасьле́даваньня спра́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

necessarily

[,nesəˈserəli]

adv.

1) кане́чна, ко́нча; абавязко́ва, неабхо́дна

2) як няўхі́льны вы́нік

it is not necessarily — не кане́чна, не абавязко́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ро́знасць, ‑і, ж.

1. Якасць, уласцівасць рознага (у 1 знач.); розніца. Нягледзячы на рознасць поглядаў і характараў, мы ўчатырох сыходзіліся ў адным: нельга сядзець склаўшы рукі, трэба дзейнічаць. Навуменка. Рознасць пазіцый Багдановіча і Бадлера, можа, найвыразней раскрываецца якраз у тым, як паэты падаюць малюнкі зла. Лойка.

2. У матэматыцы — вынік адымання. Рознасць двух лікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́ца, -ы, ж.

1. Чалавечая дзейнасць, накіраваная на стварэнне пры дапамозе прылад вытворчасці матэрыяльных і духоўных каштоўнасцей, неабходных для жыцця людзей.

Фізічная п.

Разумовая п.

Людзі працы (працоўныя; высок.). Падзел працы.

Прылады працы.

2. Работа, занятак.

Цяжкая сялянская п.

Аплаціць за працу.

3. мн. -ы, прац. Вынік разумовай дзейнасці, твор.

Навуковая п.

Спіс друкаваных прац.

4. Тое, што і работа (у 3 знач.).

Хадзіць на працу.

|| прым. працо́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Працоўная кніжка (дакумент аб працоўным стажы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Betrág

m -(e)s, -träge су́ма, вы́нік, ва́ртасць; ко́лькасць; матэм. велічыня́

im ~ — у су́ме

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sum​2 [sʌm] v. склада́ць

sum up [ˌsʌmˈʌp] phr. v. падво́дзіць вы́нік, падсумо́ўваць;

sum smb./smth. up рабі́ць высно́вы;

sum up strength сабра́ць сі́лы

♦

to sum up караце́й ка́жучы, адны́м сло́вам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сур’ёзны

1. (пра чалавека) ernst, érnsthaft;

2. (важны) wíchtig, gewíchtig;

сур’ёзны вы́нік ein gewíchtiger Schluss;

сур’ёзныя недахо́пы schwérwiegende Mängel;

сур’ёзны ўдар ein empfíndlicher Schlag

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Рассама́ты ’вілаваты (пра дрэва)’ (асіп., ЛА, 5). Вынік “узнаўлення” словаўтваральнай структуры — з прыстаўкай, параўн. расама́ты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

недаўме́нне, ‑я, н.

Здзіўленне, сумненне, стан нерашучасці як вынік неразумення чаго‑н., няяснасці ў чым‑н. Незнаёмы ўлавіў недаўменне на твары Андрэя і спахапіўся, што ў сумятлівасці сваёй забыў адрэкамендавацца. Дуброўскі. Грушка паціснуў плячыма ў нейкім.. недаўменні і з грымасаю на твары паглядзеў у акно. Пестрак. Садовіч стаяў у недаўменні і не ведаў, што будзе далей. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)