keen [ki:n] adj.
1. BrE заўзя́ты;
a keen photographer заўзя́ты фато́граф;
be keen on smth./smb. захапля́цца чым-н./кім-н.;
be keen to do smth. ве́льмі жада́ць зрабі́ць што-н.
2. разу́мны; дасці́пны; прані́клівы
3. во́стры;
keen sight во́стры зрок;
keen hearing то́нкі слых
4. мо́цны; інтэнсі́ўны;
keen competition мо́цная канкурэ́нцыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Астраго́н ’расліна Artemisia dracunculus L.; палын-эстрагон’. Пачатковы ненаціскны галосны вымаўляўся як ‑а, што вяло да народнаэтымалагічнай сувязі з востры. На самой справе эстрагон з французскай праз рускую (дзе фіксуецца з; 1864) ці польскую; франц. estragon ’тс’ з 1564 < арабск. Паколькі з эстрагону рабілі воцат, гэта назва была перанесена і на воцат, які народнаэтымалагічна звязваўся з якасцю ’востры’: у Насовіча острого́нъ ’моцны вінны воцат’. Народнаэтымалагічнае асэнсаванне эстрагону адзначана і ва ўкр. острогін ’палын-эстрагон’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́стрыца бат. ’Deschampsia Р. В.’ (КТС, Кіс.). Рус. остри́ца ’Sagina’, укр. остри́ця ’Asperugo procumbens’, польск. ostrzyce, чэш. ostřice ’Carex’. Ад востры (гл.) паводле формы лісця (Махэк₂, 421).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
obosieczny
obosieczn|y
востры з абодвух бакоў; двухбаковавостры;
broń ~a — узаемна небяспечная зброя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ко́лікі, ‑аў; адз. коліка, ‑і, ДМ ‑ліцы, ж.
Рэзкі, востры боль, рэзь у жываце або ў баку. Ні колікаў, ні прыступаў — мінулася бяда, Дапамагла гаючая вада! Валасевіч. Паступова вострая коліка ў палене цішэла, змяншалася і неўзабаве зусім праходзіла. Ставер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удаскана́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад удасканаліць.
2. у знач. прым. Больш дасканалы, чым раней, вельмі дасканалы. На стале стаяла плітка. Самая ўдасканаленая плітка, уласнай канструкцыі. Лупсякоў. // Добра развіты, востры, вельмі ўспрымальны (пра пачуцці і пад.). Удасканалены слых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Zwícke
f -, -n
1) гл. Zwecke f
2) шчыпцы́, абцугі́
3) во́стры кане́ц; сасу́лька
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
háarscharf
1.
a
1) ве́льмі во́стры
2) ве́льмі дакла́дны
2.
adv ве́льмі дакла́дна, акура́тна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pang
[pæŋ]
n.
1) рапто́ўны во́стры боль
2) паку́та f.
a pang of remorse — дако́ры сумле́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rib [rɪb] n.
1. рабро́, рабры́на;
He broke a rib in the accident. Ён зламаў рабро ў аварыі.
2. во́стры край, рабро́ (чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)