узго́рысты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты ўзгоркамі, з вялікай колькасцю ўзгоркаў. Узгорысты востраў. Узгорысты рэльеф. □ Праскочылі Прыпяць, праскочылі ўтульны ўзгорысты Мазыр. Караткевіч. Хочацца вось так, дыхаючы на ўсе грудзі, ісці прасёлкавай дарогай, глядзець на лес, па ўзгорыстае шэрае поле. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

необита́емый незасе́лены, ненасе́лены; (нежилой) нежылы́; (безлюдный) бязлю́дны;

необита́емый дом незасе́лены (ненасе́лены, нежылы́) дом;

необита́емый о́стров ненасе́лены (бязлю́дны) во́страў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́вуцтва, ‑а, н.

Адсутнасць ведаў, неадукаванасць, недасведчанасць у чым‑н. [Антаніна Аркадзеўна:] — Божа мой, якое дрымучае невуцтва! Дваццаць гадоў вучыць дзяцей і не ведаць, дзе востраў Калімантан. Шамякін. [Шэмет:] — Судзяць не Дубалеку, а непаваротлівасць, абыякавасць, .. бязволле, марудлівасць, невуцтва — вось што судзяць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мэн м.

1. Maine [me:n] n -s (штат)

2. Man [mɛn] n -s (востраў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

isle

[aɪl]

n.

малы́ абто́к, во́страў -ва m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Проціпе́рсніца, проціпе́рсціца ’востраў запаленне скуры’ (паст., Сл. ПЗБ). Слова ўтворана ад прым. *проціперсны < проці і перст ’палец’, гл. персцень. Параўн. міжперсніца, міжыпарніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ізалява́ць. Праз польск. izolować з франц. isoler, якое ўзыходзіць да вульг.-лац. isula < лац. insula ’востраў’. SWO 319; Шанскі, 2, I, 39.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

невядо́мы

1. прил. неизве́стный, неве́домый, безве́стный;

н. во́страў — неизве́стный (неве́домый) о́стров;

н. паэ́т — неизве́стный (безве́стный) поэ́т;

2. в знач. сущ. неизве́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bezludny

bezludn|y

бязлюдны; незаселены, ненаселены; нежылы;

~a wyspa — незаселены (бязлюдны) востраў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Про́рба ’невялікі паўвостраў’ (навагр., Сл. ПЗБ). З прорва (гл.). Семантыка тлумачыцца пераносам значэння ’новая прамая пратока, новае рэчышча, прамытае ракой’ — ’частка сушы (паўвостраў, востраў), адрэзаная новым рэчышчам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)