кале́гія, -і, ж.

1. Група службовых асоб, якія складаюць адміністрацыйны, дарадчы або распарадчы орган.

К.

Міністэрства адукацыі.

Рэдакцыйная к.

2. Аб’яднанне асоб адной прафесіі.

К. адвакатаў.

3. Назва цэнтральных урадавых устаноў у Расіі ў 18 ст. (гіст.)

Ваенная к.

4. Назва некаторых навучальных устаноў (уст.).

|| прым. кале́жскі, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпіта́ль

(польск. szpital < ням. Spital, ад лац. hospitale)

вялікая бальніца, звычайна ваенная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

агрэ́сія, ‑і, ж.

Узброены напад адной краіны на другую з мэтай захопу чужой тэрыторыі, заняволення народаў, эканамічнага ці палітычнага падпарадкавання. Ваенная, імперыялістычная, узброеная агрэсія. □ На зброю агрэсіі — атамны гром.. Навекі сваю забарону кладзём. Танк.

[Лац. aggressio — прыступ, напад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

militarny

militarn|y

ваенны;

potęga ~a — ваенная магутнасць (моц, сіла)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbrojeniowy

1. збройны;

przemysł zbrojeniowy — ваенная прамысловасць;

2. тэх. арматурны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbrojeniówka

ж. разм.

1. ваенная прамысловасць;

2. ваенны (зброевы) завод

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тэўто́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэўтонаў, які належыць, уласцівы ім. Тэўтонскія плямёны.

•••

Тэўтонскі ордэн (гіст.) — каталіцкі духоўна-рыцарскі ордэн, ваенная арганізацыя нямецкага рыцарства ў 13–15 стст., якія праводзілі агрэсіўную палітыку ва Усходняй Еўропе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыктату́ра, ‑ы, ж.

1. Дзяржаўная ўлада, якая апіраецца на сілу пануючага класа. Ваенная дыктатура. Дыктатура буржуазіі.

2. У Старажытным Рыме — паўнамоцтвы, улада дыктатара; час панавання дыктатара.

•••

Дыктатура пралетарыяту — дзяржаўная ўлада рабочага класа, які перамог у сацыялістычнай рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акаде́мия акадэ́мія, -міі ж.;

Акаде́мия нау́к Акадэ́мія наву́к;

Акаде́мия иску́сств Акадэ́мія маста́цтваў;

Вое́нная акаде́мия Вае́нная акадэ́мія;

Сельскохозя́йственная акаде́мия Сельскагаспада́рчая акадэ́мія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́сія ж., в разн. знач. ми́ссия;

грама́дская м. — обще́ственная ми́ссия;

выко́нваць мі́сію — выполня́ть ми́ссию;

вае́нная м. — вое́нная ми́ссия;

дыпламаты́чная м. — дипломати́ческая ми́ссия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)