чарэ́шня, ‑і, ж.

1. Садова-ягаднае дрэва сямейства ружакветных з чырвонымі, жоўтымі ці амаль чорнымі костачкавымі пладамі.

2. Плод гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адынамі́я

(гр. adynamia = бяссілле)

мед. амаль поўнае або поўнае спыненне рухальнай актыўнасці ў выніку парушэнняў нервова-мышачнага апарата; крайні выпадак гіпадынаміі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

горнбленды́т

(ад ням. Horn = рог + Blende = покрыва)

крышталічная горная парода, якая складаецца амаль цалкам з рагавой субстанцыі; адрозніваецца ад амфібаліту структурай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

verge​2 [vɜ:dʒ] v. (on/upon) збліжа́цца; межава́цца;

dark grey verging on black ама́ль чо́рны ко́лер;

It verges on madness. Гэта блізка да вар’яцтва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

virtual [ˈvɜ:tʃuəl] adj.

1. магчы́мы, віртуа́льны;

be a virtual impossibility ама́ль немагчы́мы

2. факты́чны; і́сны, рэчаі́сны;

virtual rulers of the country факты́чныя кіраўнікі́ краі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насці́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які будуецца як насціл. Насцільная дарога.

2. Спец. Які рухаецца амаль паралельна паверхні зямлі на невялікай вышыні (пра палёт куль, снарадаў і пад.). Насцільны агонь.

3. Спец. Які ідзе амаль па прамой лініі, плаўны. Насцільны скачок.

4. Абл. Які падае шчыльна (пра дождж). Росна. Золка. Пад ранак Выпаў дожджык насцільны. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

благачы́нны, ‑ага, м.

Служыцель культу, што кіруе цэрквамі некалькіх парафіі. Не простым на[ва]т, а благачынным папом ён [Красноўскі] стаў амаль праз месяц. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надве́чар, прысл.

Пад самы вечар; падвечар. Вярнуліся [Рудчанка і Ярмоленка] толькі надвечар, амаль перад самым заходам сонца. Сіўцоў. Надвечар надвор’е схмурнела, і вецер аціх. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́трухам, прысл.

Абл. Трушком; робячы невялічкія крокі. У другой палове дня на вуліцы з клункам за плячыма амаль натрухам ішла бабуля. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрамака́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае або амаль не прапускае вільгаці. Непрамачальнае адзенне. □ Палкоўнік быў у непрамакальным плашчы і танкісцкім шлеме. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)