Verbum

◎ Праняха́ць ’пусціць на шармака. прапусціць удалы момант, выпадак’ (Нас.). Гл. няхаць, няхаіць.

Праслі́чны ’прыгожы’ (Нас.). З пра і слічны (гл.), параўн. польск. pześliczny ’прыгожанькі’.

Про́спа ’абуджэнне ад сну’ (Нас.). Аддзеяслоўны дэрыват з суф. ‑а ад праспаць.

◎ Прычува́цца ’здавацца, падавацца (па гуку)’ (ТС), ’чуцца’ (Нас.). Да чуваць, чуць (гл.).

Прышчэ́ліцца ’прыглядвацца, прыжмурыўшы вочы’ (Нас.: “как бы сквозь щель смотреть”). Гл. шчэ́ліць.

◎ Пія́тыка ’п’янства’, ’банкетаванне, баляванне’ (Нас.; навагр., Сл. ПЗБ). З польск. pijatyka ’тс’.

Рассу́рываць ’раскідываць, выдаваць, траціць’ (Нас.). Да сур ’смецце’ (гл.), параўн. распасо́рыць (гл.).

Струб ‘зруб’ (Нас., Гарэц., Касп., ТС, Мат. Гом.), істру́б (Гарэц.). Гл. іструб.

Сту́жа ‘холад, халадэча; сцюжа’ (Нас., Бяльк., ТС; маз., Яшк. Мясц.). Гл. сцюжа.

Істро́п ’кроква’ (Касп.), ’кроква, страха’ (Нас.). Форма з прыстаўным і‑. Гл. строп.