Verbum

Моўча ’ціха’ (Нас., Растарг., ТС). З рус. молча ’тс’.

◎ Набрусава́ць ’натачыць’, ’абчасаць’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. брусавиць.

◎ Нача́іць ’прадказаць’, пачувацца ’чакаць’ (Нас.). Да чиіць, чияць (гл.).

◎ Невісне́ць ’пацямнець’: Вони мои невиснѣюць (Нас.). Ґ^і. нявісны.

◎ Ніцю́к ’німала’ (Нас.). Да цюк (выклічнік), гл. цюкаць ’стукаць’.

О́схлы ’сухарлявы, худы’ (Бяльк.), ’высахшы’ (Нас., Яруш.) < польск. oschły.

◎ Падо́шлы ’пажылы, даволі стары’ (Нас.). З польск. podeszły ’тс’.

◎ Пасты́каць ’пакалоць у многііх месцах’ (Нас.). Да тыкаць (гл.).

Перагуга́ць ’прамантачыць, прагуляць’ (Нас.). Да пера- і гуга́ць (гл.).

◎ Пні́ва ’месца, якое займае пень’ (Нас.). Да пень (гл.).