ствалі́сты, -ая, -ае.

Які мае многа ствалоў (у 1 знач.), а таксама які мае моцны ствол або сцябло.

|| наз. ствалі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стоўп, стаўпа́, мн. стаўпы́, стаўпо́ў, м.

1. Вежа або калона (спец.).

Александрыйскі с.

2. перан. Выдатны дзеяч, важная службовая асоба.

Стаўпы грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

то́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Частка печы або катла, дзе спальваюць паліва.

Т. паравоза.

|| прым. то́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трансля́цыя, -і, ж.

1. гл. трансліраваць.

2. мн. -і, -цый. Тое, што трансліруецца, перадаецца па радыё або тэлебачанні.

|| прым. трансляцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трансфарма́тар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для пераўтварэння відаў, форм або ўласцівасцей энергіі.

Электрычны т.

|| прым. трансфарма́тарны, -ая, -ае.

Трансфарматарная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тыня́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Павець, сцены якой зроблены з галінак, пераплеценых вакол гарызантальных або вертыкальных жэрдак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тэтрало́гія, -і, мн. -і, -гій, ж.

Чатыры літаратурныя або музычна-драматычныя творы, аб’яднаныя агульнай ідэяй і пераемнасцю сюжэта.

|| прым. тэтралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

угайда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Ад гайданкі прыйсці ў хваравіты або санлівы стан.

Угайдаўся ў верталёце.

|| незак. уго́йдвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узво́д¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Падраздзяленне роты, эскадрона або батарэі.

|| прым. узво́дны, -ая, -ае.

Узводны камандзір.

Далажыць узводнаму (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узвы́шша, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Высокая гарыстая або ўзгорыстая мясцовасць.

Мазырскае ў.

2. Тое, што і узвышэнне (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)