панта́ч, ‑а, м.

Высакародны або плямісты алень з пантамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашурпа́цець, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца шурпатым або больш шурпатым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўраджа́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць або якасць неўраджайнага; нізкая ўраджайнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардо́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты вырабам кардону або карданажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́йстар, ‑у, м.

Клей, прыгатаваны з мукі або крухмалу.

[Ням. Kleister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

косавуго́льнік, ‑а, м.

Цела або фігура з непрамымі вугламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцірадко́ўе, ‑я, н.

Верш або страфа з пяці радкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудаўпраўле́нне, ‑я, н.

Орган кіравання рудніком або некалькімі руднікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавынішчэ́нне, ‑я, н.

Знішчэнне саміх сябе або адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селі́н, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства злакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)