begönnern

vt

1) заступа́цца (за каго-н., што-н.); апекава́цца (над кім-н., чым-н.)

2) пратэжы́раваць (каму-н., чаму-н.)

3) спрыя́ць (каму-н., чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

удзёўбваць (настойліва растлумачваць) éinprägen vt, éinpauken vt;

удзёўбваць што-н. у галаву каму-н. j-m etw. éinpauken [éinbläuen, éintrichtern], j-m etw. begréiflich máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усле́д​II прыназ.:

глядзе́ць каму-н. усле́д j-m náchsehen* vi, náchschauen vi, náchblicken vi;

ён кры́кнуў нам усле́д er schrie uns nach

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пярэ́чыць

1. (каму-н.) widerspréchen* неаддз. vi (D);

пярэ́чыць само́му сабе́ sich (D) selbst widerspréchén*;

2. (чаму-н.) im Wíderspruch stehen* (zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ін’е́кцыя ж. мед. Injektión f -, -en, Éinspritzung f -, -en;

зрабі́ць каму-н ін’е́кцыю j-m éine Injektión gében*, j-m éine Sprítze gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліза́ць lécken vt, belécken vt;

◊

ліза́ць ру́кі [но́гі, пя́ткі, бо́ты] каму-н. j-m die Stíefel lecken, sich bei j-m éinschmeicheln; vor j-m kríechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спавяда́цца

1. рэл. béichten vi, zur Béichte géhen*;

2. разм. (адкрыцца каму-н.) éine Béichte áblegen, béichten vi; (j-m) sein Herz öffnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заступа́ць, заступіць (на працу, замяніўшы каго-н.) áblösen vt, an j-s Stélle tréten*;

заступа́ць даро́гу каму-н. j-m den Weg verstéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рот, ‑а, М ‑роце; мн. раты, ‑оў; м.

1. Поласць паміж верхняй і ніжняй сківіцамі і шчокамі да глоткі. [Маёр:] — У нас тут, бачыце, чарніц вельмі многа. Я вось вяртаўся з заставы ды так і не вытрымаў, злез з каня ды давай заграбаць іх у рот, як мядзведзь. Брыль. Не адчуваў голаду пакуль што і Віктар, толькі ў роце было неяк нядобра. Маўр. // Разрэз губ. — Нічога, і мне яшчэ засталося, — выцер чамусь рукавом рот Антось. Васілевіч. // Пашча, дзюба ў звера, рыбы, птушкі. З рота [у дзіка] тырчаць вялікія, вострыя, як нажы, і загорнутыя ўгору іклы, — грозная і небяспечная для ворагаў зброя. В. Вольскі.

2. перан. Разм. Тое, што і ядок. Тры дзесяціны зямлі, вядома, не маглі пракарміць сем ратоў, як часта казаў сам пісьменнік. Бядуля. Каб скараціць выдаткі і пазбавіцца ад лішняга рота, .. [Ліда] разлічыла Олю і ў гэтыя ж яслі аддала Аліка. Васілевіч.

•••

Адкрыць рот гл. адкрыць.

Глядзець у рот гл. глядзець.

Закрыць рот каму гл. закрыць.

Замазаць рот каму гл. замазаць.

Заткнуць рот каму гл. заткнуць.

Заціснуць рот каму гл. заціснуць.

Макавага зярнятка (макавай расінкі) у роце не было гл. быць.

На поўны рот — папоўніцы, удосталь (есці).

Ні кроплі (каплі) у рот не браць гл. браць.

Пальца ў рот не кладзі каму гл. класці.

Разявіўшы рот гл. разявіўшы.

Разявіць рот гл. разявіць.

Рот не закрываецца ў каго — а) пра ахвотніка многа і пустое гаварыць. — Гэта твой язык жахаецца і направа і налева, дурань, — адказваў Сідар, не пазіраючы на Антося, бо ці варта на такога дурня глядзець! — У цябе і рот не закрываецца, пустальга. Чарнышэвіч; б) пра вялікае хаценне спаць, частае пазяханне; в) пра таго, хто часта і многа есць.

У рот не лезе што гл. лезці.

У роце растае гл. раставаць.

У роце расце гл. расці.

Як вады ў рот набраць гл. набраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kérbe

f -, -n зару́бка, насе́чка

◊ in diesélbe [diegléiche] ~ schlágen* — падда́кваць, падпява́ць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)