банкі́р, ‑а, м.

Капіталіст, буйны акцыянер або ўладальнік банка.

[Фр. banquier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біручы́на, ‑ы, ж.

Кустовая або дрэвавая расліна сямейства маслінавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бланманжэ́, нескл., н.

Жэле са смятанкі або міндальнага малака.

[Фр. blanc-manger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

богазневажа́нне, ‑я, н.

Уст. Зневажанне бога або догматаў веры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаправо́дчык, ‑а, м.

Той, хто праводзіць або абслугоўвае газаправод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасі́на, ‑ы, м.

Разм. Пра моцны або грубы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарко́м, ‑а, м.

Гарадскі камітэт партыйнай або камсамольскай арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ардына́тарская, ‑ай, ж.

Доктарскі пакой у бальніцы або клініцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агра́фі́я, ‑і, ж.

Расстройства або поўная страта здольнасці пісаць.

[Ад грэч. a — адмоўная часціца і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмата́цца, ‑аецца; зак.

Размотваючыся, аслабнуць або аддзяліцца. Вяроўка адматалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)